نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorوحدت, سعیدfa_IR
dc.contributor.authorبیابانی اسرمی, منیژهfa_IR
dc.contributor.authorآتشبار, بهروزfa_IR
dc.contributor.authorنوری, فرزانهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T12:00:48Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T12:00:48Z
dc.date.available1399-07-09T12:00:48Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T12:00:48Z
dc.date.issued2019-12-22en_US
dc.date.issued1398-10-01fa_IR
dc.date.submitted2018-09-10en_US
dc.date.submitted1397-06-19fa_IR
dc.identifier.citationوحدت, سعید, بیابانی اسرمی, منیژه, آتشبار, بهروز, نوری, فرزانه. (1398). اثرات استفاده از کودهای شیمیایی همراه با محیط کشت گیلارد (f/2) بر رشد، ترکیبات بیوشیمیایی، پروفایل اسیدهای چرب، کلروفیل و کارتنوئید کل جلبک هماتوکوکوس پلوویالیس در آب لب شور. زیست شناسی میکروارگانیسم ها, 8(32), 65-79. doi: 10.22108/bjm.2018.112651.1155fa_IR
dc.identifier.issn2322-5173
dc.identifier.issn2322-5181
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22108/bjm.2018.112651.1155
dc.identifier.urihttp://bjm.ui.ac.ir/article_23164.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/413552
dc.description.abstractمقدمه: استفاده از روش های استاندارد به جهت تولید جلبک های تک سلولی هزینه های بالایی را به دنبال دارد و در بسیاری از مواقع به صرفه نمی باشد. بنابراین استفاده از کودهای شیمیایی می تواند به عنوان یک جایگزین مناسب برای تولید جلبک های تک سلولی در نظر گرفته شود. جلبک سبز هماتوکوکوس پلوویالیس قابلیت بالایی را در تولید آستاگزانتین و چربی در سلول های مقاوم به نام اسپور دارد. <br /> مواد و روش: بر این اساس، جلبک هماتوکوکوس با تراکم104* 25/4 سلول بر میلی لیتر به ظروف 3 لیتری منتقل شد. پروفایل اسیدهای چرب، فاکتورهای رشد، ترکیبات شیمیایی جلبک و رنگدانه ها مورد بررسی قرار گرفتند.<br /> نتایج: نتایج نشان داد که نرخ رشد ویژه، تقسیم سلولی بر روز، بازدهی تثبیت دی اکسید کربن، زیست توده و بازدهی زیست توده کل به ترتیب در تیمارهای 5 (G: I= 50:50) و 9 (Gf= 100) دارای بیشترین و کمترین مقدار بود (P <0.05). بالاترین محتوای پروتئینی (68/40 درصد)، چربی (88/34 درصد) و کربوهیدرات (04/42 درصد) به ترتیب در تیمارهای 9، 2 (G: R= 50:50) و 8 (I= 100) مشاهده شد (P <0.05). بالاترین میزان کلروفیل آ (29/71 میلیگرم بر گرم وزن تر) در تیمار 9، کلروفیل ب (60/85 میلیگرم بر گرم وزن تر) در تیمار 3 (G: R= 75:25) و کارتنوئید کل (11/206 میلیگرم بر گرم وزن تر) در تیمار 6 (G: R= 75:25) مشاهده شد (P <0.05). بالاترین میزان SFA در تیمار 6 و PUFA در تیمار 2 بدست امد (P <0.05). <br /> بحث: نتایج بدست آمده در مطالعه حاضر نشان داد که محیط کشت f/2 زیست توده و چربی را در تیمارهای 9 و 5 ارتقاء داده و در تیمار 6 سبب افزایش کارتنوئید کل و SFA و در تیمار 2 و تیمار 4 میزان MUFA و PUFA را در جلبک هماتوکوکوس پلوویالیس پرورش یافته در آب لب شور افزایش داد.fa_IR
dc.format.extent2654
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه اصفهانfa_IR
dc.publisherUniversity of Isfahanen_US
dc.relation.ispartofزیست شناسی میکروارگانیسم هاfa_IR
dc.relation.ispartofBiological Journal of Microorganismen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22108/bjm.2018.112651.1155
dc.subjectهماتوکوکوس پلوویالیسfa_IR
dc.subjectترکیب بیوشیمیاییfa_IR
dc.subjectاسیدهای چربfa_IR
dc.subjectکلروفیلfa_IR
dc.subjectکارتنوئید کلfa_IR
dc.subjectبیوتکنولوژی صنعتی و محیطیfa_IR
dc.titleاثرات استفاده از کودهای شیمیایی همراه با محیط کشت گیلارد (f/2) بر رشد، ترکیبات بیوشیمیایی، پروفایل اسیدهای چرب، کلروفیل و کارتنوئید کل جلبک هماتوکوکوس پلوویالیس در آب لب شورfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشی- انگلیسیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری گروه آبزی پروری و زیست شناسی، پژوهشکده آرتمیا و آبزی پروری، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری، گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه اکولوژی،پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه آبزی پروری و زیست شناسی، پژوهشکده آرتمیا و آبزی پروری، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue32
dc.citation.spage65
dc.citation.epage79


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد