نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصداقت, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorیوسف زادی, مرتضیfa_IR
dc.contributor.authorتویسرکانی, حجتfa_IR
dc.contributor.authorنجفی پور, سهرابfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T12:00:31Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T12:00:31Z
dc.date.available1399-07-09T12:00:31Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T12:00:31Z
dc.date.issued2016-08-22en_US
dc.date.issued1395-06-01fa_IR
dc.date.submitted2016-10-04en_US
dc.date.submitted1395-07-13fa_IR
dc.identifier.citationصداقت, فاطمه, یوسف زادی, مرتضی, تویسرکانی, حجت, نجفی پور, سهراب. (1395). پروتئین‌زدایی میکروبی ضایعات پوسته میگوی پنئوس مرگوئنسیس با هدف جداسازی کیتین. زیست شناسی میکروارگانیسم ها, 5(18), 141-152. doi: 10.22108/bjm.2016.20389fa_IR
dc.identifier.issn2322-5173
dc.identifier.issn2322-5181
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22108/bjm.2016.20389
dc.identifier.urihttp://bjm.ui.ac.ir/article_20389.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/413459
dc.description.abstractمقدمه: کیتین، بعد از سلولز فراوان‌ترین پلیمر زیستی در طبیعت است. مهم‌ترین مشتق کیتین، کیتوزان نام دارد که از داستیلاسیون کیتین به دست می‌آید. منابع عمده کیتین، پوسته سخت‌پوستان دریایی مثل خرچنگ، میگو و کریل است. استخراج کیتین از پوسته میگو می‌تواند به ‌طور شیمیایی یا با روش‌های بیولوژیکی انجام شود. تخمیر میکروبی به‌ عنوان یک روش سازگار با محیط زیست، جایگزین مناسبی برای فرایندهای شیمیایی و آنزیمی است. در این مطالعه اثر سه گونه باکتری تولیدکننده پروتئاز (سودوموناس آئروژینوزا، سراشیا مارسسنس، باسیلوس پومیلوس)، روی بازده پروتئین‌زدایی و معدنی‌زدایی ضایعات میگوی پنئوس مرگوئنسیس بررسی شد. همچنین فعالیت آنتی‌اکسیدان هیدرولیزیت به‌دست‌آمده در طول فرایند تخمیر سنجش شد.‏‏<br /> <br /> مواد و روش‏‏ ها: به  ‌منظور پروتئین‌زدایی و معدنی‌زدایی ضایعات میگوی تحت تیمار باکتری‌ها، شرایط گرماگذاری به ‌مدت شش روز در دمای30 درجه سانتی‌گراد و 100 دور در دقیقه انجام پذیرفت.‏‏<br /> <br /> نتایج: آنالیز آماری داده‌ها، اختلاف معنی‌داری بین درصد معدنی‌زدایی و پروتئین‌زدایی در گونه‌های مختلف باکتری نشان داد (05/0>p )؛ به ‌طوری‌که بیشترین درصد پروتئین‌زدایی (76/74درصد) و معدنی‌زدایی (46/78درصد) در تیمار سودوموناس آئروژینوزا و کمترین میزان در تیمار سراشیا مارسسنس مشاهده شد. فعالیت آنتی‌اکسیدان هیدرولیزیت مختلف نیز تفاوت معنی‌داری نشان داد. بیشترین قدرت احیایی در حجم 400 میکرولیتر هیدرولیزیت باکتری سراشیا مارسسنس و بیشترین ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل در حجم 100 میکرولیتر هیدرولیزیت باکتری باسیلوس پومیلوس مشاهده شد.‏<br /> <br /> بحث و نتیجه‏ گیری: نتایج نشان داد که باکتری سودوموناس آئروژینوزا  نسبت به سویه‌های دیگر، توانایی بالاتری در حذف مواد معدنی و پروتئین از ضایعات میگو دارد. بنابراین استفاده از این باکتری برای پروتئین‌زدایی و معدنی‌زدایی ضایعات سخت پوستان دریایی پیشنهاد می‌گردد.fa_IR
dc.format.extent668
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه اصفهانfa_IR
dc.publisherUniversity of Isfahanen_US
dc.relation.ispartofزیست شناسی میکروارگانیسم هاfa_IR
dc.relation.ispartofBiological Journal of Microorganismen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22108/bjm.2016.20389
dc.subjectکیتینfa_IR
dc.subjectپوسته میگوfa_IR
dc.subjectتخمیر میکروبیfa_IR
dc.subjectپروتئین‌زداییfa_IR
dc.subjectمعدنی‌زداییfa_IR
dc.subjectسودوموناس آئروژینوزاfa_IR
dc.subjectبیوتکنولوژی صنعتی و محیطیfa_IR
dc.titleپروتئین‌زدایی میکروبی ضایعات پوسته میگوی پنئوس مرگوئنسیس با هدف جداسازی کیتینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشی- فارسیfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد زیست‌شناسی دریا، دانشگاه هرمزگان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار زیست‌شناسی، دانشگاه هرمزگان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار شیمی، دانشگاه هرمزگان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار میکروبیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی فسا، ایرانfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue18
dc.citation.spage141
dc.citation.epage152


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد