بررسی تنگناها و موانع توسعۀ گردشگری در مناطق مرزی (مطالعۀ موردی: شهرستان زهک)

Abstract

گردشگری در مناطق مرزی از مهم ترین فعالیت هایی است که می تواند این مناطق را از انزوای جغرافیایی بیرون براند و به ‌اصطلاح از حاشیه به درون متن سوق دهد. همچنین می تواند اوضاع سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و روش زندگی ساکنان این مناطق را دگرگون سازد. با این ‌وجود در ایران‌، هنوز از پتانسیل‌های بالای گردشگری مناطق مرزی، جهت نیل به توسعۀ پایدار بهره برداری نشده است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی موانع توسعۀ گردشگریِ شهرستان مرزی زهک می باشد. روش انجام تحقیق، توصیفی- تحلیلی و از نوع کاربری است. جامعۀ نمونه نیز سه گروه می باشد. گروه اول، سرپرستان خانوارهای این شهرستان هستند که با توجه به روش نمونه گیری خوشه ای، تعداد 125 خانوار در این گروه انتخاب شد. گروه دوم، کارشناسان و مسئولان شهری هستند که 12 نفر از ایشان، با روش نمونه گیریِ هدف مند به‌عنوان نمونه انتخاب گردید. گروه سوم، گردشگران هستند که تعداد 40 نفر، با استفاده از نمونه‌گیری غیر احتمالی ساده و آسان، به‌ عنوان نمونه انتخاب گردید و پرسش نامه ها میان آن‌ها توزیع شد. سپس برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل عاملی به کمک نرم‌افزار SPSSو Excel 2010 بهره برده شد. نتایج عمدۀ چالش های توسعۀ گردشگری در محدودۀ مورد مطالعه، به ترتیب اولویت عبارتند از: اجتماعی- فرهنگی 8 .81%، اقتصادی 78%، کالبدی- فیزیکی 77%، مدیریتی و برنامه‌ریزی 74%، و جغرافیایی و محیطی 68%. در نهایت، جهت بهبود و توسعۀ صنعت گردشگری شهرستان زهک پیشنهادهایی ارائه گردیده است.