نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسبوحی, راحلهfa_IR
dc.contributor.authorفاتحی زاده, مریم الساداتfa_IR
dc.contributor.authorاحمدی, احمدfa_IR
dc.contributor.authorاعتمادی, عذراfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T11:55:47Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T11:55:48Z
dc.date.available1399-07-09T11:55:47Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T11:55:48Z
dc.date.issued2016-11-21en_US
dc.date.issued1395-09-01fa_IR
dc.date.submitted2015-03-14en_US
dc.date.submitted1393-12-23fa_IR
dc.identifier.citationسبوحی, راحله, فاتحی زاده, مریم السادات, احمدی, احمد, اعتمادی, عذرا. (1395). تأثیر مشاوره بر مبنای رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهّد (ACT) بر بهبود اسنادهای ارتباطی زنان مراجعه‌کننده به فرهنگسراهای شهر اصفهان. پژوهش های علوم شناختی و رفتاری, 6(2), 53-64. doi: 10.22108/cbs.2016.20994fa_IR
dc.identifier.issn2251-7642
dc.identifier.issn2345-3524
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22108/cbs.2016.20994
dc.identifier.urihttp://cbs.ui.ac.ir/article_20994.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/411869
dc.description.abstractهدف از این پژوهش، بررسی تأثیر مشاوره بر مبنای رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهّد (ACT) بر بهبود اسنادهای ارتباطی زنان مراجعه‌کننده به فرهنگسراهای شهر اصفهان است. روش این تحقیق، نیمه‌تجربی است و از طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه استفاده شد. جامعۀ آماری، زنان مراجعه‌کننده به فرهنگسراهای شهر اصفهان هستند. روش نمونه‌گیری خوشه‌ای است که از بین فرهنگسراهای شهر اصفهان، فرهنگسرای خانواده انتخاب شد. نمونه، 30 نفر از زنان داوطلب شرکت در دورۀ آموزشی هستند که به صورت در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. متغیّر وابسته در این پژوهش، اسنادهای ارتباطی است. متغیّر مستقل، مشاوره بر مبنای رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهّد است که در 10 جلسۀ مشاورۀ گروهی به گروه آزمایش ارائه شد. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ اسنادهای زناشویی فینچام و برادبوری (1992) است. داده‌ها با نرم‌افزار 19  SPSSتجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که مشاوره بر مبنای رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهّد بر اسناد زناشویی کلّی (P<0/01) و ابعاد آن یعنی اسناد باثبات و بی‌ثبات(P<0/01) ، اسناد کلّی و جزیی(P<0/01)  و اسناد سزاوار سرزنش–گذشت(P<0/01)  مؤثّر است، اما در ابعاد اسناد درونی و بیرونی به خود، اسناد درونی و بیرونی به همسر (05/0P>) و اسنادهای خودخواهانه و نوع‌دوستانه (05/0P>) و اسنادهای عمدی و غیرعمدی (05/0P>) مؤثّر نیست و تفاوت معنادار ایجاد نکرده است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که مشاورۀ مبتنی بر رویکرد پذیرش و تعهّد می‌تواند اسنادهای زناشویی زوجین را بهبود بخشد.fa_IR
dc.format.extent447
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه اصفهانfa_IR
dc.publisherUniversity of Isfahanen_US
dc.relation.ispartofپژوهش های علوم شناختی و رفتاریfa_IR
dc.relation.ispartofResearch in Cognitive and Behavioral Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22108/cbs.2016.20994
dc.subjectرویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهّد (ACT)fa_IR
dc.subjectاسنادهای ارتباطی زناشوییfa_IR
dc.subjectزنانfa_IR
dc.titleتأثیر مشاوره بر مبنای رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهّد (ACT) بر بهبود اسنادهای ارتباطی زنان مراجعه‌کننده به فرهنگسراهای شهر اصفهانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه اصفهانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه اصفهانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد مشاوره خانواده، دانشگاه اصفهان، اصفهانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار مشاوره خانواده، دانشگاه اصفهان، اصفهانfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue2
dc.citation.spage53
dc.citation.epage64


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد