نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصمیمی زاد, مانداناfa_IR
dc.contributor.authorجنوبی, پریساfa_IR
dc.contributor.authorنقوی, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorآریا کیا, الیاسfa_IR
dc.contributor.authorیزدانی, بنیامینfa_IR
dc.contributor.authorشاهزاده فاضلی, ابوالحسنfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T11:52:29Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T11:52:29Z
dc.date.available1399-07-09T11:52:29Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T11:52:29Z
dc.date.issued2017-08-23en_US
dc.date.issued1396-06-01fa_IR
dc.date.submitted2015-01-11en_US
dc.date.submitted1393-10-21fa_IR
dc.identifier.citationصمیمی زاد, ماندانا, جنوبی, پریسا, نقوی, محمدرضا, آریا کیا, الیاس, یزدانی, بنیامین, شاهزاده فاضلی, ابوالحسن. (1396). بررسی اثر متیل جاسمونات، نیترات پتاسیم و موالونیک اسید بر محتوای آرتمیزین در کشت سوسپانسیون سلولی درمنه خزری. مجله پژوهش‌های سلولی و مولکولی (مجله زیست شناسی ایران), 30(2), 152-160.fa_IR
dc.identifier.issn2383-2738
dc.identifier.issn2383-2746
dc.identifier.urihttp://cell.ijbio.ir/article_902.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/410808
dc.description.abstractمقدمه: درمنه خزری (Artemisia annua L.) از گیاهان دارویی و معطر خانواده Asteraceae می‌‌‌باشد. اهمیت عمده این گیاه ناشی از حضور لاکتون سزکوئی ترپن اندوپراکسید به نام آرتمیزینین است که علاوه بر خاصیت ضد‌ مالاریایی قادر به از بین بردن انتخابی سلولهای سرطانی می‌باشد.<br />هدف: با توجه به مقدار اندک آرتمیزینین در این گیاه و غیراقتصادی بودن ساخت شیمیایی آن، کشت بافت آن به منظور تولید آرتمیزینین ضروری به نظر می رسد. هدف از این مطالعه کشت بافت و افزایش میزان آرتمیزینین در کشت سوسپانسیون سلولی با استفاده از الیسیتورها است.<br />روش کار: به منظور کالزایی از محیط کشت MS حاوی تیمار هورمونی بنزیل آدنین (BA) و نفتالین استیک اسید (NAA) و ریزنمونه ریشه استفاده شد. سوسپانسیون سلولی از کالوس های ریشه در محیط MS مایع حاوی BA 1.5 mg/l-¹ و NAA 0.5 mg/l-¹ تهیه گردید. به منظور مطالعه میزان آرتمیزینین در کشت سوسپانسیون سلولی از تیمارهای متیل جاسمونات، نیترات پتاسیم و لاکتون موالونیک اسید استفاده گردید.<br />نتایج: در فاز کالزایی BA 1.5 mg/l-¹ و NAA 0.5 mg/l-¹ بهترین تیمار محسوب شدند. در کشت سوسپانسیون سلولی بیشترین میزان آرتمیزینین در غلظت های 5 mg/l-¹ متیل جاسمونات، 750 mg/l-¹ نیترات پتاسیم و mgl¯¹ 75 موالونیک اسید به دست آمد. به نظر می رسد کالوس‌های گیاه درمنه خزری در تولید آرتمیزینین در کشت سوسپانسیون سلولی مؤثر باشند. همچنین افزودن الیسیتورها موجب افزایش قابل توجهی در میزان آرتمیزینین در کشت سوسپانسیون سلولی می‌گردد.fa_IR
dc.format.extent308
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن زیست شناسی ایرانfa_IR
dc.publisherIranina Biology Societyen_US
dc.relation.ispartofمجله پژوهش‌های سلولی و مولکولی (مجله زیست شناسی ایران)fa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Cellular and Molecular Research (Iranian Journal of Biology)en_US
dc.subjectدرمنه خزریfa_IR
dc.subjectکشت بافتfa_IR
dc.subjectسوسپانسیون سلولیfa_IR
dc.subjectآرتمیزینینfa_IR
dc.titleبررسی اثر متیل جاسمونات، نیترات پتاسیم و موالونیک اسید بر محتوای آرتمیزین در کشت سوسپانسیون سلولی درمنه خزریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه خوارزمیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه خوارزمیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentibrcfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه محقق اردبیلیfa_IR
dc.contributor.departmentibrcfa_IR
dc.citation.volume30
dc.citation.issue2
dc.citation.spage152
dc.citation.epage160
nlai.contributor.orcid0000-0003-2171-9746


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد