مطالعه ی تجربی نقش مواد سطح فعال بر تشکیل ابر گرم در آزمایشگاه

Abstract

<em>مواد سطح فعال</em><em>به دلیل تاثیراتی که</em><em>بر روی کدورت و مدت ماندگاری ابر </em><em>دارند</em><em>مورد توجه و مطالعه قرارگرفته‌‌اند. این تغییرات بر روی قطرک‌های ابر منجر به تغییراتی در خواص فیزیک ابر خواهد شد که در نتیجه موجب تاثیر‌ گذاری بر سیستم آب‌و‌هوایی منطقه‌ای و جهانی می‌شود.</em><em> در این مطالعه آزمایشگاهی،</em><em>از مواد سطح فعال اسید استئاریک و استالدهید استفاده شده است که </em><em>اثرات این دو ماده در غلظت‌های مختلف بر کدورت ابر گرم و همچنین مدت زمان ماندگاری ابر گرم مورد توجه قرار گرفته است. هواویزهای این دو ماده سطح فعال با روش حباب در محلول تولید شده است. </em><em>تشکیل ابر گرم مصنوعی با استفاده از انبساط بی‌در‏رو انجام می‌شود. چیدمان آزمایشگاهی شامل یک محفظه ابر 20 لیتری، سامانة اندازه‏گیری کدورت ابر متشکل از یک لیزر، آشکار‌ساز، تقویت کننده و یک رایانه مجهز به مبدل</em><em> برق </em><em>است، به‌طوری‌که پرتو لیزر از میان ابر عبور می‏کند و به آشکارساز می‏رسد و بسته به کدورت ابر، سیگنال لیزر تغییر می‏کند.</em><br /> <em> </em><em>نتایج این آزمایش مربوط به 5 غل</em><em>ظت (2.5، 5، 7.5، 10</em><em>و 12.5</em><em>ppm</em><em>) دو ماده سطح فعال و حالت پایه (بدون ماده سطح فعال)</em><em> است که برای افزایش دقت، هر یک از آزمایش‌ها 4 بار تکرار شده است. به‌صورت کیفی با افزایش غلظت مواد سطح فعال، میزان کدورت در تمام غلظت‌ها نسبت به حالت پایه بیشتر است و تا غلظت خاصی روند افزایشی دارد. مدت زمان ماندگاری ابر برای اسید استئاریک در تمامی غلظت‌ها نسبت به حالت پایه کمتر است و برای استالدهید در 3 غلظت آخر نسبت به حالت پایه افزایش می‌یابد. در مورد عدد بارش برای هر دو ماده مورد استفاده در تمامی غلظت‌ها نسبت به حالت پایه بیشتر است و در غلظت</em><em> </em><em>ppm</em><em> 7.5 برای اسید استئاریک و درغلظت‌ </em><em>ppm</em><em> 2.5 برای استالدهید مقادیر بیشینه عدد بارش اتفاق می‌افتد.</em>