نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعطایی, رضاfa_IR
dc.contributor.authorغلامحسینی, مجیدfa_IR
dc.contributor.authorمحمدی, ولی الهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T11:29:44Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T11:29:44Z
dc.date.available1399-07-09T11:29:44Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T11:29:44Z
dc.date.issued2017-10-23en_US
dc.date.issued1396-08-01fa_IR
dc.date.submitted2017-04-30en_US
dc.date.submitted1396-02-10fa_IR
dc.identifier.citationعطایی, رضا, غلامحسینی, مجید, محمدی, ولی اله. (1396). نقشه یابی ارتباطی در گیاهان. فصلنامه علمی ـ پژوهشی زیست فناوری گیاهان زراعی, 7(19), 25-37.fa_IR
dc.identifier.issn2252-0783
dc.identifier.issn2322-4819
dc.identifier.urihttp://cropbiotech.journals.pnu.ac.ir/article_4211.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/403242
dc.description.abstractتنوع فنوتیپی موجود در بسیاری از صفات مهم در گیاهان تحت تأثیر چندین جایگاه ژنی، عوامل محیطی و اثرات متقابل این دو می‌باشد. نقشه‌یابی ارتباطی یکی از روش‌هایی است که در دهه‌های اخیر برای مطالعه ژنتیکی و تعیین تعداد مکانهای ژنی کنترل کننده صفات کمی پیشنهاد شده است. این روش برای اولین بار در ژنتیک انسانی و برای صفاتی کیفی (مانند بیماری‌های ژنتیکی) مورد استفاده قرار گرفت اما امروزه به دلیل پیشرفت‌های چشمگیر در تکنولوژی توالی‌یابی DNA، علاقمندی برای شناسایی ژن‌های جدید و بهبود روش‌های آماری استفاده از آن در جمعیت‌های گیاهی رو به افزایش است. نقشه‌یابی ارتباطی روشی هدفمند برای شناسایی ارتباط آماری بین آلل‌های نشانگری و صفات کمی بر اساس عدم تعادل لینکاژی است. برخلاف نقشه‌یابی لینکاژی، این روش با بهره‌گیری از تنوع موجود در جمعیت‌های طبیعی و لحاظ کردن تمامی وقایعی که در طول تکامل افراد رخ داده است، ارتباط بین تنوع فنوتیپی و چندشکلی موجود در ژنوم را شناسایی می‌کند و روشی امیدوارکننده برای غلبه بر محدودیت‌های نقشه‌یابی لینکاژی است. علی‌رغم اینکه نقشه‌یابی ارتباطی از توان آماری بالایی برخوردار است اما کاربرد این روش در جمعیت‌های دارای ساختار، در گونه‌های با میزان کم عدم تعادل لینکاژی و در صفاتی که توسط آلل‌های نادر کنترل می‌شود بسیار پیچیده و دشوار است. در این مقاله وضعیت کلی نقشه‌یابی ارتباطی، نحوه کاربرد آن در جمعیت و محدودیت‌های آن در گیاهان مورد بررسی قرار خواهد گرفت.fa_IR
dc.format.extent391
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه پیام نورfa_IR
dc.publisherPayame Noor Universityen_US
dc.relation.ispartofفصلنامه علمی ـ پژوهشی زیست فناوری گیاهان زراعیfa_IR
dc.relation.ispartofCrop Biotechnologyen_US
dc.subjectساختار جمعیتfa_IR
dc.subjectعدم تعادل لینکاژیfa_IR
dc.subjectنقشه‌یابی ارتباطیfa_IR
dc.subjectQTLfa_IR
dc.subjectژنومیکسfa_IR
dc.titleنقشه یابی ارتباطی در گیاهانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمروریfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایرانfa_IR
dc.citation.volume7
dc.citation.issue19
dc.citation.spage25
dc.citation.epage37


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد