نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرحیمی, علیfa_IR
dc.contributor.authorعلی محسنی, رضاfa_IR
dc.contributor.authorجهانیان, وحید الدینfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T11:09:26Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T11:09:26Z
dc.date.available1399-07-09T11:09:26Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T11:09:26Z
dc.date.issued2019-02-20en_US
dc.date.issued1397-12-01fa_IR
dc.date.submitted2018-05-27en_US
dc.date.submitted1397-03-06fa_IR
dc.identifier.citationرحیمی, علی, علی محسنی, رضا, جهانیان, وحید الدین. (1397). بررسی نحوه و تاثیرمشارکت شهروندان با پلیس در برنامه های پیشگیری اجتماعی از جرم (مطالعه موردی: مشارکت شهروندان تهران با پلیس و مقایسه آن با مشارکت شهروندان در کلان شهرهای آمریکا ). فصلنامه علمی مطالعات امنیت اجتماعی, 9(56), 1-47.fa_IR
dc.identifier.issn17353823
dc.identifier.urihttp://sss.jrl.police.ir/article_92107.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/396265
dc.description.abstractمقدمه : پیشگیری اجتماعی از جرم نوع جدیدی از رویکرد پلیسی است که در آن امنیت با مشارکت مردم صورت می پذیرد. هدف اصلی آن، کاهش جرم و ارتقاء احساس امنیت در جامعه است. پلیس ایالات متحده در دو دهه اخیر به گواهی پژوهش ها، در این عرصه به نتایج مثبتی دست یافته است. پلیس تهران نیز در دهه گذشته با جلب مشارکت شهروندان درصددکاهش جرایم برآمده لیکن با این همه، نتایج تحقیقات نشان می دهد که موضوع امنیت و افزایش جرم در تهران، هنوز به عنوان یک مسئله جدی مطرح است. با این وصف پژوهش حاضر نحوه مشارکت شهروندان با پلیس را در برنامه های پیشگیری اجتماعی از جرم در کلان شهر تهران، با انجام یک کار تطبیقی در کلان شهرهای آمریکا مانند نیویورک، شیکاگو و لس آنجلس مقایسه نموده و پس از بررسی، راهکارهای مناسب برای کاهش جرایم با استفاده از ظرفیت مشارکتی شهروندان ارائه نموده است. روش: نوع پژوهش تطبیقی و روش آن توصیفی– تحلیلی مبتنی بر روش چهارگانه جرج بردی است. داده ها به صورت اسنادی و کتابخانه ای جمع آوری و به ترتیب داده ها در چهار مرحله توصیف، تفسیر، هم جواری و مقایسه؛ بررسی و مورد تحلیل قرار گرفته است. برابر فرضیه پژوهش مشارکت شهروندان در برنامه های پلیس تاثیر زیادی در کاهش جرایم و پیشگیری اجتماعی از جرم خواهد داشت. یافته ها: در کلان شهرهای آمریکا، سازمانهای دولتی، قانون سال 1994 و گروه های مردمی از پروژه های ابتکاری برای تقویت پلیس وکاهش جرم حمایت کردند و این امر منجر به کاهش جرایم گردیده است. به رغم اینکه پلیس تهران توانسته برخی برنامه های اجتماعی باهدف پیشگیری از جرم اجرا نماید؛ لیکن برنامه ریزی نامناسب در جهت جلب مشارکت شهروندان وعدم جلب اعتماد آنان به همکاری با پلیس و کلی بودن برنامه ها از جمله موانع اصلی در پیشگیری اجتماعی از جرم در تهران شناسایی شده است.fa_IR
dc.format.extent3173
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherناجاfa_IR
dc.relation.ispartofفصلنامه علمی مطالعات امنیت اجتماعیfa_IR
dc.relation.ispartofSocietal Security Studiesen_US
dc.subjectجرمfa_IR
dc.subjectاحساس امنیتfa_IR
dc.subjectمشارکت شهروندانfa_IR
dc.subjectپیشگیری اجتماعیfa_IR
dc.titleبررسی نحوه و تاثیرمشارکت شهروندان با پلیس در برنامه های پیشگیری اجتماعی از جرم (مطالعه موردی: مشارکت شهروندان تهران با پلیس و مقایسه آن با مشارکت شهروندان در کلان شهرهای آمریکا )fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentمدرس دانشگاه علوم انتظامی امینfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیارگروه جامعه شناسی و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزfa_IR
dc.contributor.departmentمدرس جرم یابی دانشگاه علوم انتظامی امینfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue56
dc.citation.spage1
dc.citation.epage47


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد