نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorقربانی, محمد حسینfa_IR
dc.contributor.authorبصیری, محبوبهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T10:34:10Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T10:34:10Z
dc.date.available1399-07-09T10:34:10Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T10:34:10Z
dc.date.issued2013-08-23en_US
dc.date.issued1392-06-01fa_IR
dc.date.submitted2013-09-30en_US
dc.date.submitted1392-07-08fa_IR
dc.identifier.citationقربانی, محمد حسین, بصیری, محبوبه. (1392). واکنش رشد و عملکرد گندم به تراکم در خاک‏های شور و کشت دیم. مجله تولید گیاهان زراعی, 6(2), 57-72.fa_IR
dc.identifier.issn2008-739X
dc.identifier.issn2008-7403
dc.identifier.urihttp://ejcp.gau.ac.ir/article_1321.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/384273
dc.description.abstractاین پژوهش با هدف بررسی اثر تراکم بوته بر رشد و عملکرد گندم (رقم کوهدشت) در خاک‏های شور و در شرایط کشت دیم در منطقه انبارالوم در استان گلستان در سال زراعی 88-1387 انجام شد. آزمایش در 3 مزرعه با شوری‏های 73/6، 34/9 و 63/11 دسی‌زیمنس بر متر با استفاده از 4 تراکم 125، 250، 375 و 500 بوته در مترمربع و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد، افزایش تراکم سبب افزایش شاخص سطح برگ، تعداد ساقه و نیز تعداد ساقه بارور در واحد سطح می‏شود، بیش‌ترین تعداد پنجه در مترمربع در تراکم 250 بوته در مترمربع تولید شدو افزایش تراکم به بیش از 250 بوته در مترمربع سبب کاهش تعداد پنجه در واحد سطح شد. همچنین تعداد دانه در سنبله با افزایش تراکم از 16 عدد در تراکم 125 بوته به 29/8 عدد در تراکم 500 بوته در متر مربع کاهش یافت. وزن هزاردانه نیز با افزایش تراکم کاهش یافت. برعکس، بیش‌ترین ماده خشک در بالاترین تراکم مشاهده گردید. افزایش شوری خاک سبب کاهش شاخص سطح برگ، تعداد ساقه، تعداد ساقه بارور، تعداد پنجه، تعداد پنجه بارور در مترمربع، تعداد دانه در سنبله و مجموع ماده خشک در هکتار شد. بیش‌ترین وزن هزاردانه (42/38 گرم) در سطح اول شوری مشاهده شده و افزایش شوری خاک به 34/9 دسی‏زیمنس بر متر سبب، کاهش وزن هزاردانه گردید (99//36 گرم)، ولی شوری بیش‌تر خاک (63/11 دسی‏زیمنس‏ بر متر)، تأثیر معنی‏داری بر وزن هزاردانه نداشت. اثر متقابل شوری و تراکم بر تعداد پنجه بارور در مترمربع نشان داد که با افزایش شوری خاک، احتمال رشد کافی برای تولید دانه در پنجه‏ها کاهش می‏یابد و در نتیجه در بیش‌ترین سطح شوری هیچ‏یک از پنجه‏ها حتی در کم‌ترین تراکم، رشد کافی برای باروری نداشتند. از طرفی، عملکرد دانه با افزایش تراکم افزایش یافت، ولی نقش تراکم در تمام سطوح شوری خاک یکسان نبود، به‏نحوی‏‌که، افزایش تراکم از 375 به 500 بوته در مترمربع در سطوح شوری 73/6، 34/9 و 63/11 دسی‏زیمنس بر متر، سبب افزایش عملکرد دانه به‏ترتیب به مقدار 46/4، 70/7 و 51/10 درصد شد. بنابراین برای دست‏یابی به حداکثر عملکرد در خاک‏های با شوری حدود 7 دسی‏زیمنس بر متر و کم‌تر، تراکم 375 بوته در مترمربع و در خاک‏های با شوری حدود 9 دسی‏زیمنس بر متر و بیش‌تر، استفاده از تراکم حدود 500 بوته در مترمربع، می‏تواند سبب عملکرد بیش‌تر دانه در واحد سطح شود. <br />fa_IR
dc.format.extent486
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان و انجمن زراعت و اصلاح نباتات ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله تولید گیاهان زراعیfa_IR
dc.subjectتراکم بوتهfa_IR
dc.subjectشوری خاکfa_IR
dc.subjectعملکردfa_IR
dc.subjectگندمfa_IR
dc.titleواکنش رشد و عملکرد گندم به تراکم در خاک‏های شور و کشت دیمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentمربی گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری زراعت دانشگاه زابلfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue2
dc.citation.spage57
dc.citation.epage72


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد