نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصالح آبادی, علیfa_IR
dc.contributor.authorسیار, محسنfa_IR
dc.contributor.authorشهریاری, مجتبیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T10:13:57Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T10:13:57Z
dc.date.available1399-07-09T10:13:57Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T10:13:57Z
dc.date.issued2018-09-23en_US
dc.date.issued1397-07-01fa_IR
dc.date.submitted2018-01-21en_US
dc.date.submitted1396-11-01fa_IR
dc.identifier.citationصالح آبادی, علی, سیار, محسن, شهریاری, مجتبی. (1397). بهینه‌سازی پرتفوی در چارچوب مدل پتانسیل مطلوب و ریسک نامطلوبUPM-LPM. مهندسی مالی و مدیریت اوراق بهادار, 9(36), 129-153.fa_IR
dc.identifier.issn2251-9165
dc.identifier.issn2383-2983
dc.identifier.urihttp://fej.iauctb.ac.ir/article_544304.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/377478
dc.description.abstractدر روند تکامل تئوری پرتفوی به دلیل وجود محدودیت­هایی که در مفروضات اساسی مدل بهینه سازی مارکوویتز وجود داشت، مفهوم ریسک نامطلوب و مدل میانگین-نیم­واریانس ابداع گردید که نقص مدل سنتی را برطرف کرده و وابستگی به مفروضات محدود کننده را از بین می­برد. اما این مدل نیز از نظر تئوری­های مطلوبیت اقتصادی سرمایه­گذار دچار یک نقص عمده بوده و به دلیل عدم اندازه­گیری نوسانات مثبت، مطلوبیت اقتصادی حرکات صعودی قیمت دارایی­ها را در نظر نمی­گیرد. لذا در آخرین پژوهش های بهینه سازی پرتفوی، مدل ریسک نامطلوب-پتانسیل مطلوب (Lpm-Upm) ارائه گردید که این مدل از نظر مطلوبیت دارای پشتوانه­ی تئوریک قوی نظیر تئوری چشم انداز و تئوری مطلوبیت اقتصادی ون­نیومن و مورگنشترن می­باشد. در این پژوهش، پرتفوی بهینه مدل LPM-UPM در سطوح مختلف ریسک و پتانسیل پذیری با استفاده از داده­های شاخص­های تمامی صنایع و با بکارگیری از نرم­افزار Matlab محاسبه گردید. دوره­ی زمانی بهینه سازی از سال 1389 تا 1392 در نظر گرفته شده است و دوره­ی پس از آن (از 1392 تا 1395) روند پرتفوی بهینه شده طی مدل LPM-UPM با پرتفوی بهینه­ی مدل میانگین واریانس مقایسه خواهد شد. عملکرد پرتفوی های مزبور با استفاده از نسبت شارپ سنجیده شده و با استفاده از آماره­ی جابسون-کورکی معناداری تفاوت عملکرد دو پرتفوی آزمون خواهد شد. نتایج پژوهش نشان می­دهد در تمام رویکردهای مختلف ریسک پذیری و در تمام نقاط مرز کارا، بطور معناداری پرتفوی Lpm-Upm عملکرد بهتری نسبت به مدل سنتی مارکوویتز دارد.fa_IR
dc.format.extent1107
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزیfa_IR
dc.relation.ispartofمهندسی مالی و مدیریت اوراق بهادارfa_IR
dc.subjectبهینه سازی پرتفویfa_IR
dc.subjectریسک نامطلوبfa_IR
dc.subjectپتانسیل مطلوبfa_IR
dc.subjectتئوری مطلوبیتfa_IR
dc.subjectآزمون جابسون کورکیfa_IR
dc.titleبهینه‌سازی پرتفوی در چارچوب مدل پتانسیل مطلوب و ریسک نامطلوبUPM-LPMfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentمدیر عامل بانک توسعه صادرات استادیار دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد مدیریت مالی، دانشگاه امام صادقfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد مدیریت مالی، دانشگاه اصفهان، ایران. کارشناس تحلیلگر، شرکت تامین سرمایه امید، (تهران خیابان سهروردی، خیابان خرمشهر، نبش کوچه شکوه)fa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue36
dc.citation.spage129
dc.citation.epage153


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد