| dc.contributor.author | رحیمی, اکبر | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-07-09T09:49:35Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-30T09:49:35Z | |
| dc.date.available | 1399-07-09T09:49:35Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-09-30T09:49:35Z | |
| dc.date.issued | 2018-05-22 | en_US |
| dc.date.issued | 1397-03-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2016-04-06 | en_US |
| dc.date.submitted | 1395-01-18 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | رحیمی, اکبر. (1397). توسعه میان افزای شهری، رویکردی نوین در حفظ زمین شهری در تبریز. نشریه جغرافیا و برنامه ریزی, 22(63), 77-98. doi: 4-4 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2008-8087 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/4-4 | |
| dc.identifier.uri | https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_7506.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/369432 | |
| dc.description.abstract | زمین، اساسیترین عامل توسعه و نحوه استفاده از آن، از مهمترین مباحث برنامهریزی شهری است. سیاستهای توسعه شهری و حفظ زمینهای پیرامون شهرها، از چالشهای اساسی برنامهریزان شهری در دهههای اخیر بوده و سیاست توسعه میان افزایی از اشکال رشد هوشمند، توسعه پایدار و نوین در شهرسازی، توجه اساسی به این موضوع دارد. این تحقیق با هدف شناسایی پتانسلهای توسعه از درون، به تبیین توسعه میان افزای شهری و کاربرد این سیاست در توسعه آتی شهر تبریز با استفاده از روش تجزیه و تحلیل سیستمیک میپردازد. با استفاده از این روش، نقشه توان و پتانسیلهای توسعه میان افزای شهری تبریز، برای اختصاص به توسعه آتی شهر تهیه گردید. نتایج حاصل از ارزیابی نمایانگر توسعه توسعه فزاینده شهر به پیرامون در دهههای گذشته و عدم توجه با پتانسیلهای درونی شهری بوده است. بررسی پتانسیلهای توسعه میان افزا، شامل کاربریهای ناسازگار، اراضی خالی و رها شده، قطعات با تراکم ساختمانی پایین (یک طبقه) و بافتهای تخریبی شهر نشانگر وجود حدود 4974 هکتار از این بافتها جهت توسعه آتی میباشد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که با اعمال سیاست توسعه میان افزای شهری در توسعه آتی تبریز، نه تنها از تخریب اراضی زراعی و باغات پیرامون شهر کاسته خواهد شد، بلکه کاهش هزینههای اقتصادی همچون هزینههای آماده سازی اراضی شهری، هزینه توسعه زیرساختهای شهری به پیرامون را به دنبال خواهد داشت و انتظام فضایی شهری از طریق خروج کاربریهای ناسازگار و بهسازی و نوسازی بافتهای قدیمی و غیر رسمی شکل خواهد گرفت. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه تبریز | fa_IR |
| dc.publisher | University of Tabriz | en_US |
| dc.relation.ispartof | نشریه جغرافیا و برنامه ریزی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Geography and Planning | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/4-4 | |
| dc.subject | توسعه میان افزا | fa_IR |
| dc.subject | زمین شهری | fa_IR |
| dc.subject | توسعه پایدار شهری | fa_IR |
| dc.subject | رشد هوشمند | fa_IR |
| dc.subject | تبریز | fa_IR |
| dc.subject | برنامه ریزی شهری | fa_IR |
| dc.title | توسعه میان افزای شهری، رویکردی نوین در حفظ زمین شهری در تبریز | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله علمی پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | عضو هیات علمی دانشگاه تبریز | fa_IR |
| dc.citation.volume | 22 | |
| dc.citation.issue | 63 | |
| dc.citation.spage | 77 | |
| dc.citation.epage | 98 | |