نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorپارسایی فر, احمدfa_IR
dc.contributor.authorمظاهری, زهرهfa_IR
dc.contributor.authorدبیدی روشن, ولی اللهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T09:32:50Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T09:32:50Z
dc.date.available1399-07-09T09:32:50Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T09:32:50Z
dc.date.issued2017-12-22en_US
dc.date.issued1396-10-01fa_IR
dc.date.submitted2017-01-27en_US
dc.date.submitted1395-11-08fa_IR
dc.identifier.citationپارسایی فر, احمد, مظاهری, زهره, دبیدی روشن, ولی الله. (1396). اثر پیش‌درمان فعالیت بدنی اختیاری بر آسیب قلبی ناشی از القای مقادیر تجمعی دوکسوروبیسین در رت‌های مدل سالمندی: مطالعۀ هیستوپاتولوژی بافت قلب. نشریه علوم زیستی ورزشی, 9(4), 489-499. doi: 10.22059/jsb.2018.66074fa_IR
dc.identifier.issn20089325
dc.identifier.issn2676-4148
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2018.66074
dc.identifier.urihttps://jsb.ut.ac.ir/article_66074.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/363778
dc.description.abstractکاهش تأثیر مسمومیت قلبی ناشی از درمان با آنتراسایکیلین‌ها، راهبرد مؤثری برای بقای بیشتر مبتلایان به انواع سرطان است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر پیش‌درمان فعالیت بدنی اختیاری بر آسیب قلبی ناشی از القای مقادیر تجمعی دوکسوروبیسین در رت‌های مدل سالمندی بود. ۲۴ سر رت نر نژاد ویستار ۱۲ هفته‌ای به‌صورت تصادفی به سه گروه سالین (S)، دوکسوروبیسین (D) و فعالیت بدنی اختیاری (DWR) تقسیم شدند. سالمندی به مدت ۹ هفته و به‌وسیلۀ تزریق روزانه دی گالاکتوز (۱۰۰ میلی‌گرم/ کیلوگرم) القا شد. شش هفته فعالیت بدنی اختیاری بر روی چرخ دوار اجرا شد. در پانزده روز پایانی فعالیت بدنی و تزریق دی گالاکتوز، داروی دوکسوروبیسین با دوز تجمعی ۱۵ میلی‌گرم/ کیلوگرم (روزانه یک میلی‌گرم) تزریق شد. ۴۸ ساعت پس از پایان فعالیت بدنی و تزریق دوکسوروبیسین، حیوانات کشته شدند و بطن چپ قلب به‌منظور ارزیابی‌های هیستولوژیکی جدا شد. نتایج نشان داد که تزریق دوکسوروبیسین به افزایش غیرمعنادار شاخص آپوپتوزی و نسبت وزن قلب/ وزن بدن و از طرفی کاهش معنادار نسبت فیبر/ فضای بینابینی منجر شد (05/0P≤). همچنین در بررسی‌های کیفی بافت قلب، واکوئله شدن، تکه‌تکه شدن هستۀ سلول‌ها، به‌هم‌ریختگی ساختار بافت و از بین رفتن فیبرهای قلبی مشاهده شد. در مقابل فعالیت بدنی اختیاری قبل و در حین تزریق دوکسوروبیسین به کاهش این تغییرات منجر شد. فعالیت بدنی اختیاری در ترکیب با دوکسوروبیسین، راهبرد مؤثری برای کاهش آسیب قلبی ناشی از القای دوکسوروبیسین است. <strong> </strong>fa_IR
dc.format.extent895
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه علوم زیستی ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Sport Biosciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2018.66074
dc.subjectتغییرات هیستوپاتولوژیکfa_IR
dc.subjectدوکسوروبیسینfa_IR
dc.subjectفعالیت بدنی اختیاریfa_IR
dc.subjectمسمومیت قلبیfa_IR
dc.titleاثر پیش‌درمان فعالیت بدنی اختیاری بر آسیب قلبی ناشی از القای مقادیر تجمعی دوکسوروبیسین در رت‌های مدل سالمندی: مطالعۀ هیستوپاتولوژی بافت قلبfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری تخصصی گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار علوم تشریح، مرکز تحقیقات علوم پایه پزشکی، شرکت فن آواران بافت و ژن، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایرانfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue4
dc.citation.spage489
dc.citation.epage499
nlai.contributor.orcid0000-0002-2202-7349


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد