نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorآقاعلی نژاد, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorساعی, محمد امینfa_IR
dc.contributor.authorمهدوی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorامانی شلمزاری, صادقfa_IR
dc.contributor.authorکاظمی, عبدالرضاfa_IR
dc.contributor.authorپیرایش, مرجانfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T09:32:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T09:32:46Z
dc.date.available1399-07-09T09:32:45Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T09:32:46Z
dc.date.issued2015-01-21en_US
dc.date.issued1393-11-01fa_IR
dc.date.submitted2013-07-09en_US
dc.date.submitted1392-04-18fa_IR
dc.identifier.citationآقاعلی نژاد, حمید, ساعی, محمد امین, مهدوی, مهدی, امانی شلمزاری, صادق, کاظمی, عبدالرضا, پیرایش, مرجان. (1393). تأثیر شش هفته تمرین استقامتی بر سطوح برخی سایتوکاین‌های ریزمحیط تومور در موش‌های مادۀ مبتلا به تومور پستان. نشریه علوم زیستی ورزشی, 6(4), 483-496. doi: 10.22059/jsb.2015.53224fa_IR
dc.identifier.issn20089325
dc.identifier.issn2676-4148
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2015.53224
dc.identifier.urihttps://jsb.ut.ac.ir/article_53224.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/363756
dc.description.abstractهدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیرات تمرینات ورزشی بر تعادل سایتوکاینی موش‌های مادۀ مبتلا به سرطان پستان است. بدین منظور 20 سر موش بالب­سی ماده تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. پس از آشناسازی با محیط و تزریق سلول‌های سرطانی به همۀ موش‌ها، گروه تجربی به مدت شش هفته، پنج روز و با شدت متوسط تمرینات استقامتی را انجام دادند. موش‌ها روزانه از نظر تغییرات رشد تومور ارزیابی شدند. در پایان موش‌ها نخاعی شدند و بافت تومور برداشته شده و به‌سرعت فریز شد و در دمای 70- درجۀ سلسیوس نگهداری شد. نمونۀ تومور هموژنیزه شده و سپس با روش الایزا مقادیر سایتوکاین‌های IL-17 و IFN-g در نمونه‌ها بررسی شد. از آزمون  Tمستقل برای تعیین اختلاف بین گروه‌ها استفاده شد. کاهش معنادار IL-17 در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (03/0‌P=). همچنین، سطوح IFN-γ افزایش نشان داد. ولی این افزایش از لحاظ آمار معنادار نبود. کاهش معنادار میزان رشد تومور نیز در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (005/0‌P=). از آنجا که IL-17 در رگ­زایی، رشد و متاستاز تومور نقش دارد، کاهش سطوح این سایتوکاین که به موازات کاهش حجم تومور است نشان می‌دهد که تمرین از طریق کاهش سطوح این سایتوکاین موجب کاهش رشد تومور می‌شود. همچنین افزایش در سطح IFN-γ حاکی از تعدیل سایتوکاینی به‌وسیلۀ تمرین در ریزمحیط تومور در راستای القای ایمنی سلولی ضد تومور است که نقش حمایتی تمرین در تحریک ایمنی ضد تومور را نشان می‌دهند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت تمرینات استقامتی نقش مؤثری در بازداری از رشد تومور در سرطان‌های وابسته به استروژن دارد.fa_IR
dc.format.extent308
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه علوم زیستی ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Sport Biosciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2015.53224
dc.subjectاینترلوکین 17fa_IR
dc.subjectاینترفرون گاماfa_IR
dc.subjectتمرین استقامتیfa_IR
dc.subjectسرطان پستانfa_IR
dc.titleتأثیر شش هفته تمرین استقامتی بر سطوح برخی سایتوکاین‌های ریزمحیط تومور در موش‌های مادۀ مبتلا به تومور پستانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری ایمونولوژی، انستیتو پاستور ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری فیزیولوژی ورزش، دانشگاه ولیعصر(عج) رفسنجانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی کرمان، واحد علوم تحقیقاتfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue4
dc.citation.spage483
dc.citation.epage496
nlai.contributor.orcid0000-0003-1082-6335


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد