نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسراب زاده, سید مصطفیfa_IR
dc.contributor.authorشریعت زاده جنیدی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorبردبار آذری, بیتاfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T09:32:40Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T09:32:40Z
dc.date.available1399-07-09T09:32:40Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T09:32:40Z
dc.date.issued2017-11-22en_US
dc.date.issued1396-09-01fa_IR
dc.date.submitted2016-09-07en_US
dc.date.submitted1395-06-17fa_IR
dc.identifier.citationسراب زاده, سید مصطفی, شریعت زاده جنیدی, محمد, بردبار آذری, بیتا. (1396). مقایسۀ سرعت هدایت عصبی اندام تحتانی غالب و غیرغالب ورزشکاران و غیرورزشکاران. نشریه علوم زیستی ورزشی, 9(3), 415-429. doi: 10.22059/jsb.2018.64787fa_IR
dc.identifier.issn20089325
dc.identifier.issn2676-4148
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2018.64787
dc.identifier.urihttps://jsb.ut.ac.ir/article_64787.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/363726
dc.description.abstractاین مطالعه به‌منظور مقایسۀ سرعت هدایت عصبی (NCV) اندام تحتانی سه گروه هشت‌نفره از بازیکنان فوتبال، دوندگان نیمه‌استقامت و دوندگان استقامت به‌همراه گروه کنترل با دامنۀ سنی 21 تا 26 سال انجام گرفت. برای بررسی پارامترهای الکترونروگرافی و سرعت هدایت هر آزمودنی، معاینۀ جداگانۀ تست عصبی محیطی با دستگاه الکترونروگرافی ENG انجام گرفت. به‌منظور تجزیۀ آماری از آزمون تحلیل واریانس برای مقایسۀ میانگین سرعت هدایت عصبی بین گروه‌ها در اندام غالب و غیرغالب و در صورت وجود تفاوت بین گروه‌ها از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج به‌دست‌آمده برای هر دو اندام غالب و غیرغالب تفاوت معنا‌داری را بین دو گروه نیمه‌استقامتی‌ها در برابر استقامت )0)(P= 0 (P= و فوتبال در برابر استقامت ) 0(P=  ) 0(P=  گزارش کرد. همین‌طور اختلاف معنا‌داری بین نیمه‌استقامتی‌ها در برابر کنترل) 002/0 (P=  (002/0 (P= و فوتبال در برابر کنترل)  0 (P= ) 013/0 (P= ملاحظه شد. در اختلاف اندام غالب و غیرغالب هم اختلاف معنادار فقط در ورزشکاران فوتبال دیده شد) 04/0 (P=. براساس نتایج پژوهش حاضر می‌توان گفت که احتمالاً توسعۀ هدایت عصبی در اندام تحتانی ورزشکاران اغلب در ورزش‌های با شدت بالاتر روی داده است که شاید به سیستم‌های انرژی یکسان آنها مربوط شود و همین‌طور پای برتر و تمرکز روی آن در الگوهای برنامۀ تمرینی محیط متغیر بیشتر از رشته‌هایی صرفاً استقامتی با محرک‌های محیطی ثابت است.fa_IR
dc.format.extent162
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه علوم زیستی ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Sport Biosciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2018.64787
dc.subjectاندام غالب (DL)fa_IR
dc.subjectاندام غیرغالب (NDL)fa_IR
dc.subjectاستقامتی و نیمه‌استقامتیfa_IR
dc.subjectسرعت هدایت عصبی (NCV)fa_IR
dc.subjectفوتبالfa_IR
dc.titleمقایسۀ سرعت هدایت عصبی اندام تحتانی غالب و غیرغالب ورزشکاران و غیرورزشکارانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد فیزیولوژی تمرین، دانشگاه آزاد اسلامی، باشگاه پژوهشگران و نخبگان مشهد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار و عضو هیأت علمی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.department. دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue3
dc.citation.spage415
dc.citation.epage429


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد