نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحق شناس, روح اللهfa_IR
dc.contributor.authorرواسی, علی اصغرfa_IR
dc.contributor.authorکردی, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorهدایتی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorشبخیز, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorشریعتزاده, محمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T09:31:49Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T09:31:49Z
dc.date.available1399-07-09T09:31:49Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T09:31:49Z
dc.date.issued2013-12-22en_US
dc.date.issued1392-10-01fa_IR
dc.date.submitted2012-03-11en_US
dc.date.submitted1390-12-21fa_IR
dc.identifier.citationحق شناس, روح الله, رواسی, علی اصغر, کردی, محمدرضا, هدایتی, مهدی, شبخیز, فاطمه, شریعتزاده, محمد. (1392). تأثیر دوازده هفته تمرین استقامتی بر IL-6، IL-10 و نسفاتین - 1پلاسمای رت های نر چاق. نشریه علوم زیستی ورزشی, 5(4), 109-122. doi: 10.22059/jsb.2013.35689fa_IR
dc.identifier.issn20089325
dc.identifier.issn2676-4148
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2013.35689
dc.identifier.urihttps://jsb.ut.ac.ir/article_35689.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/363458
dc.description.abstractکاهش التهاب بلندمدت در اثر چاقی ناشی از رژیم غذایی پرچرب با تمرین ورزشی مشاهده شده، اما سازوکارهای آن به‌طور کامل مشخص نشده است. به همین منظور در پژوهش حاضر، تأثیر دوازده هفته تمرین استقامتی بر IL-6، IL-10 و نسفاتین -1 رت‌های نر چاق، بررسی شد. 16 سر، رت نر ویستار دو‌ماهه به مدت 8 هفته با غذای پرچرب تغذیه شدند تا به میانگین وزنی g 30 ± 319 رسیدند. سپس به‌طور تصادفی به دو گروه 8 تایی (گروه کنترل و گروه تمرین استقامتی دوازده‌هفته‌ای) هر جلسه 60 دقیقه با سرعت 25 تا 30 متر در دقیقه، 5 روز در هفته، دویدن روی تردمیل بدون شیب تقسیم شدند و از آب و غذای در دسترس استاندارد استفاده کردند. از روش الایزا برای اندازه‌‌گیری متغیرهای بیوشیمیایی IL-6، IL-10 و نسفاتین -1 استفاده شد. نتایج نشان داد که دوازده هفته تمرین استقامتی تفاوت معناداری بین وزن رت‌ها ایجاد کرد (001/0 = P). IL-6 گروه تمرین به‌طور معناداری کمتر بود‌ (04/0 = p). نسفاتین -1 گروه تمرین به‌طور معناداری افزایش یافت (01/0 = P). IL-10 با آنکه در گروه تمرین کمتر بود، از لحاظ آماری معنادار نبود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین استقامتی بلندمدت به افزایش عامل ضدالتهابی نسفاتین -1 منجر شد و احتمالاً نسفاتین -1 در تعادل انرژی بدن نقش دارد که در سطح پلاسما مستقل از تغییرات IL-10 و IL-6 است.fa_IR
dc.format.extent461
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه علوم زیستی ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Sport Biosciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2013.35689
dc.subjectالتهابfa_IR
dc.subjectتمرین استقامتیfa_IR
dc.subjectچاقیfa_IR
dc.subjectنسفاتین -1fa_IR
dc.subjectIL-6fa_IR
dc.titleتأثیر دوازده هفته تمرین استقامتی بر IL-6، IL-10 و نسفاتین - 1پلاسمای رت های نر چاقfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه فیزیولوژی ورزش دانشگاه سمنانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد گروه فیزیولوژی ورزش دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه فیزیولوژی ورزش دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه فیزیولوژی ورزش دانشگاه تهران اfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیارگروه فیزیولوژی ورزش پژوهشکدۀ تربیت بدنیfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue4
dc.citation.spage109
dc.citation.epage122
nlai.contributor.orcid0000-0002-0560-6306


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد