نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکرمی, جلیلfa_IR
dc.contributor.authorکاوسی, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorبابانژاد, منوچهرfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T07:54:20Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T07:54:20Z
dc.date.available1399-07-09T07:54:20Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T07:54:20Z
dc.date.issued2015-05-22en_US
dc.date.issued1394-03-01fa_IR
dc.date.submitted2015-01-14en_US
dc.date.submitted1393-10-24fa_IR
dc.identifier.citationکرمی, جلیل, کاوسی, محمدرضا, بابانژاد, منوچهر. (1394). رابطه‌ی بین برخی از متغیرهای محیطی با روند گسترش بیماری ذغالی در درختان بلندمازو (Quercus castaneifolia C.A. Mey). تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران, 13(1), 34-45. doi: 10.22092/ijfrpr.2015.102391fa_IR
dc.identifier.issn1735-0859
dc.identifier.issn2383-1723
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/ijfrpr.2015.102391
dc.identifier.urihttps://ijfrpr.areeo.ac.ir/article_102391.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/331255
dc.description.abstractدر سال‎های اخیر شیوع بیماری ذغالی ناشی از قارچ <em>Biscogniauxia mediterranea</em> (De Not.) Kuntze،در جنگل‌های بلوط ایران در حال گسترش است. تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه‌ی بین برخی از متغیرهای محیطی بر روند اپیدمی بیماری ذغالی در دوره زمانی یکساله (1393-1392) در درختان بلوط بلندمازو در پارک جنگلی قرق در استان گلستان انجام شد. برای این منظور، وضعیت سلامت 385 اصله درخت در هفت ترانسکت با 102 گره بررسی شد. نتایج نشان داد که 8/25، 4/14 و 8/59 درصد درختان نمونه‌برداری شده به ترتیب سالم، کاملاً خشک و دارای درجات مختلف آلودگی به بیماری ذغالی بودند. میزان آلودگی و افزایش شدت خسارت در درختان قطور بیشتر از درختان جوان است، با وجود این میزان مرگ و میر در درختان جوان بالاتر بود. در مجموع، میزان مرگ و میر و آلودگی درختان بلندمازو در منطقه مورد مطالعه به ترتیب 5/1 و 5/49 درصد در سال می‌باشد. علاوه بر این نتایج نشان داد که ارتفاع از سطح دریا و شیب زمین از عوامل مؤثر بر چگونگی توزیع شدت و میزان آلودگی بیماری ذغالی هستند. شیوع بیماری ذغالی، اثرات مخربی بر ساختار جنگل‎‎های بلوط دارد به‎طوری‎که تحت تأثیر متغیرهای محیطی قرار می‎‎گیرد. در نهایت، تهیه مدل‎‎های اپیدمی بیماری، نیاز به درک درستی از چگونگی اثرگذاری متغیرهای محیطی بر تعامل میزبان- پاتوژن، دارد و یافته‌های این پژوهش می‌تواند الگوی مناسبی برای مدیریت و کنترل بیماری ذغالی فراهم کند و برای حفاظت و احیاء اکوسیستم‌های جنگلی به‎کار گرفته شود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورfa_IR
dc.relation.ispartofتحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایرانfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/ijfrpr.2015.102391
dc.subjectبلوط بلندمازوfa_IR
dc.subjectبیماری ذغالیfa_IR
dc.subjectمتغیرهای محیطیfa_IR
dc.subjectBiscogniauxia mditerraneafa_IR
dc.titleرابطه‌ی بین برخی از متغیرهای محیطی با روند گسترش بیماری ذغالی در درختان بلندمازو (Quercus castaneifolia C.A. Mey)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکترای جنگلشناسی و اکولوژی جنگل )پاتولوژی جنگل)، دانشکده علوم جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه جنگلشناسی و اکولوژی جنگل، دانشکده علوم جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه آمار، دانشکده آمار، دانشگاه گلستانfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue1
dc.citation.spage34
dc.citation.epage45


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد