نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorروشنگر, کیومرثfa_IR
dc.contributor.authorچمنی, معصومهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T06:42:49Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T06:42:49Z
dc.date.available1399-07-09T06:42:49Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T06:42:49Z
dc.date.issued2020-02-20en_US
dc.date.issued1398-12-01fa_IR
dc.date.submitted2019-05-15en_US
dc.date.submitted1398-02-25fa_IR
dc.identifier.citationروشنگر, کیومرث, چمنی, معصومه. (1398). پپیش‌بینی و ارزیابی ارتباط دبی رودخانه در ایستگاه‌های هیدرومتریک متوالی با استفاده از روش‌های ترکیبی GPR-EEMD (مطالعه موردی: رودخانه هوستونیک). تحقیقات آب و خاک ایران, 50(10), 2473-2485. doi: 10.22059/ijswr.2019.280337.668195fa_IR
dc.identifier.issn2008-479X
dc.identifier.issn2423-7833
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/ijswr.2019.280337.668195
dc.identifier.urihttps://ijswr.ut.ac.ir/article_72139.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/307814
dc.description.abstractپیش­بینی دقیق دبی در رودخانه­ها، از مهم­ترین مؤلّفه­های فرآیندهای هیدرولوژیکی و هیدرولیکی در مدیریت منابع آب، به ویژه در اتّخاذ تدابیر مناسب در مواقع خشکسالی و بروز سیلاب است. در این تحقیق از تابع موجک و تجزیۀ مد تجربی یکپارچه که از ابزارهای محاسبات نرم محسوب می شوند، جهت استخراج ویژگی­های سری زمانی استفاده گردیده و کارایی مدل­های موجک- گوسین (DWT- GPR) و تجزیۀ مد تجربی یکپارچه- گوسین (EEMD- GPR) برای پیش­بینی دبی بین سه ایستگاه متوالی رودخانه هوستونیک، واقع در آمریکا مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور در گام اول، مقدار دبی ایستگاه پایین­دست، توسط ایستگاه­های بالادست با استفاده از مدل رگرسیون فرایند گاوسی پیش­بینی شده است. سپس سری­های زمانی دبی و اشل توسط تبدیل موجک و تجزیۀ مد تجربی یکپارچه به زیرسری­هایی تجزیه گشته و این زیرسری­ها جهت شبیه­سازی رابطه دبی- اشل وارد مدل رگرسیون فرایند گاوسی شدند. همچنین تأثیر هر یک از زیرسری­های روش تجزیۀ مد تجربی یکپارچه (Residual and  IMFs) در نتایج پیش­بینی، بررسی گردید. مشاهده گردید که ناکارآمدترین زیرسری در تجزیۀ مد تجربی یکپارجه، زیرسری باقیمانده (Residual) می­باشد. نتایچ حاکی از آن است که روش­های ترکیبی موجک (DWT- GPR) و تجزیۀ مد تجربی یکپارچه (EEMD- GPR) تا حدود زیادی باعث بهبود نتایج گردیدند. به عنوان نمونه،برای مرحله آزمون مدل برتر پیش­بینی دبی ایستگاه دوم، مدل تلفیقی تجزیه مد تجربی یکپارچه- گوسین 74/0DC= را به 80/0DC= و مدل تلفیقی موجک- گوسین 74/0DC= را به 83/0DC= ارتقاء داد.fa_IR
dc.format.extent1406
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherUniversity of Tehranen_US
dc.relation.ispartofتحقیقات آب و خاک ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Soil and Water Researchen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/ijswr.2019.280337.668195
dc.subjectدبی رودخانهfa_IR
dc.subjectتجزیۀ مد تجربی یکپارچهfa_IR
dc.subjectتبدیل موجک گسستهfa_IR
dc.subjectرگرسیون فرایند گاوسیfa_IR
dc.subjectایستگاه های متوالیfa_IR
dc.subjectهیدرولوژیfa_IR
dc.titleپپیش‌بینی و ارزیابی ارتباط دبی رودخانه در ایستگاه‌های هیدرومتریک متوالی با استفاده از روش‌های ترکیبی GPR-EEMD (مطالعه موردی: رودخانه هوستونیک)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه آب، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد، گروه آب، دانشکده عمران، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.citation.volume50
dc.citation.issue10
dc.citation.spage2473
dc.citation.epage2485


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد