نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorواعظی, علی رضاfa_IR
dc.contributor.authorبخشی راد, اولدوزfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T06:42:33Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T06:42:33Z
dc.date.available1399-07-09T06:42:33Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T06:42:33Z
dc.date.issued2020-08-22en_US
dc.date.issued1399-06-01fa_IR
dc.date.submitted2019-03-18en_US
dc.date.submitted1397-12-27fa_IR
dc.identifier.citationواعظی, علی رضا, بخشی راد, اولدوز. (1399). بررسی ویژگی‌های مورفومتری آبکندها و عوامل مؤثر بر گسترش آن‌ها در کاربری زراعت دیم در جنوب استان آذربایجان‌شرقی. تحقیقات آب و خاک ایران, 51(6), 1373-1384. doi: 10.22059/ijswr.2020.277316.668141fa_IR
dc.identifier.issn2008-479X
dc.identifier.issn2423-7833
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/ijswr.2020.277316.668141
dc.identifier.urihttps://ijswr.ut.ac.ir/article_75387.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/307731
dc.description.abstractفرسایش آبکندی یکی از مهم­ترین انواع فرسایش آبی است که با­ توجه به تولید رسوب و تخریب شدید خاک، مطالعه آن اهمیت ویژه­ای دارد. اطلاعات اندکی در مورد گسترش فرسایش آبکندی در مناطق تحت کشاورزی دیم وجود دارد. مطالعه حاضر به­منظور بررسی روابط بین ویژگی­های مورفومتری آبکند و تأثیر برخی عوامل زمینی (طول، شیب، مساحت زهکش، کاربری زمین و جهت شخم) بر گسترش فرسایش آبکندی به­منظور بررسی راه­کارهای حفاظتی در جهت کاهش هدررفت خاک در پهنه­ای کشاورزی به وسعت 900 کیلومتر مربع در جنوب استان آذربایجان شرقی انجام گرفت. در این راستا 223 آبکند در منطقه شناسایی و ویژگی­های مورفومتری شامل طول، عرض، عمق، اختلاف ارتفاع دو سر آبکند، مساحت مقطع و حجم در کنار عوامل زمینی شامل درجه شیب، درجه شیب زمین بالادست آبکند و طول زمین، سطح زهکش و عوامل مدیریتی (کاربری زمین و جهت شخم) تعیین شد. بر اساس نتایج، آبکندها در عرصه­هایی با مساحت حوضه زهکش 5/1 تا 1/45 هکتار گسترش یافته، طول آن­ها از 52 متر تا 2088 متر و حجم آن­ها از 150 تا 35088 متر مکعب تغییر می­کند. همبستگی­ معنی­دار بین حجم آبکند و طول، عرض، عمق، شاخص شکل و سطح مقطع آبکند وجود دارد. طول آبکند مهم­ترین مشخصه مورفومتری آبکند برای بیان گسترش آبکندها در منطقه است. گسترش فرسایش آبکندی تحت تأثیر مستقیم اختلاف ارتفاع دو سر آبکند (51 /0r=)، مساحت عرصه زهکش (71/0r=) و طول دامنه (78 /0r=) و تحت تأثیر عکس شیب دامنه و شیب زمین بالادست قرار دارد. نتایج نشان داد طول دامنه مهم­ترین عامل مؤثر بر گسترش آبکندها در منطقه است. به­طوری که در دامنه­های طولانی، توسعه طولی آبکند و در نتیجه گسترش حجمی آبکند بیش­تر است. در چنین دامنه­هایی اجرای عملیات حفاظت خاک ضروری است.fa_IR
dc.format.extent1388
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherUniversity of Tehranen_US
dc.relation.ispartofتحقیقات آب و خاک ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Soil and Water Researchen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/ijswr.2020.277316.668141
dc.subjectحجم آبکندfa_IR
dc.subjectطول آبکندfa_IR
dc.subjectکاربری زمینfa_IR
dc.subjectجهت شخمfa_IR
dc.subjectمساحت زهکشfa_IR
dc.subjectفرسایش و حفاظت خاکfa_IR
dc.titleبررسی ویژگی‌های مورفومتری آبکندها و عوامل مؤثر بر گسترش آن‌ها در کاربری زراعت دیم در جنوب استان آذربایجان‌شرقیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد گروه خاک‌شناسی، دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری فیزیک و حفاظت خاک گروه خاک‌شناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.fa_IR
dc.citation.volume51
dc.citation.issue6
dc.citation.spage1373
dc.citation.epage1384


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد