نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمختاری, پریساfa_IR
dc.contributor.authorایوبی, شمس الهfa_IR
dc.contributor.authorمصدقی, محمد رضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T06:40:57Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T06:40:57Z
dc.date.available1399-07-09T06:40:57Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T06:40:57Z
dc.date.issued2013-08-23en_US
dc.date.issued1392-06-01fa_IR
dc.date.submitted2011-08-08en_US
dc.date.submitted1390-05-17fa_IR
dc.identifier.citationمختاری, پریسا, ایوبی, شمس اله, مصدقی, محمد رضا. (1392). اثر شیب و تغییر کاربری اراضی بر پایداری و میزان کربن آلی خاکدانه‌ها. تحقیقات آب و خاک ایران, 44(2), 193-202. doi: 10.22059/ijswr.2013.50064fa_IR
dc.identifier.issn2008-479X
dc.identifier.issn2423-7833
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/ijswr.2013.50064
dc.identifier.urihttps://ijswr.ut.ac.ir/article_50064.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/307220
dc.description.abstractاین تحقیق به منظور بررسی تأثیر شیب و تغییر کاربری اراضی بر پایداری خاکدانه‌ها و میزان کربن آلی آنها در جنگل‌های بلوط غرب منطقة لردگان استان چهارمحال و بختیاری صورت گرفته است. کاربری‌های رایج در منطقه شامل جنگل طبیعی، جنگل تخریب‌شده و کشاورزی دیم در اراضی تپه ماهوری در سه کلاس شیب 0-10، 10-30 و 30-50 درصد، تیمارهای مورد مطالعه انتخاب شدند. تعداد 99 نمونه خاک از عمق 0-10 سانتی‌متری سطحی خاک برداشت و جهت انجام آزمایش آماده شد. نتایج این مطالعه نشان داد تخریب جنگل و کشت مداوم دیم در طول نیم قرن باعث کاهش معنی‌دار شاخص‌های پایداری خاکدانه‌ها شامل MWD، WSA و GMD در همة کلاس‌های شیب شده است. بیشترین درصد خاکدانه‌های درشت (2-75/4 میلی‌متر) و خاکدانه‌های متوسط (25/0- 2 میلی‌متر) در شیب 0-10 درصد اراضی جنگلی با بیشترین ذخیرة مادة آلی مشاهده شد. بیشترین درصد خاکدانه‌های درشت در جنگل و بیشترین درصد خاکدانه‌های ریز (053/0- 25/0 میلی‌متر) در اراضی کشاورزی دیم و جنگل تخریب شده مشاهده شد. اختلاف معنی‌داری بین کاربری‌های مورد مطالعه در خصوص کربن آلی درون خاکدانه‌ها مشاهده شد. در مورد میزان کربن آلی موجود در خاکدانه‌های متوسط و ریز، بین کاربری جنگل تخریب شده و اراضی کشاورزی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد.  نتایج این تحقیق همچنین نشان داد اختلاف معنی‌داری بین شیب‌های مختلف در میزان نیتروژن کل، کربن آلی و نسبت C/N وجود دارد، به طوری که کمترین مقدار آنها در شیب‌های تند (30-50 درصد) مشاهده شد.  توزیع نسبی نیتروژن کل و نسبت C/N در خاکدانه‌ها روندی مشابه روند کربن آلی از خود نشان داد. <br />fa_IR
dc.format.extent1316
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherUniversity of Tehranen_US
dc.relation.ispartofتحقیقات آب و خاک ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Soil and Water Researchen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/ijswr.2013.50064
dc.subjectپایداری خاکدانهfa_IR
dc.subjectدرجة شیبfa_IR
dc.subjectکاربری اراضیfa_IR
dc.subjectکربن آلی خاکfa_IR
dc.subjectنیتروژن کلfa_IR
dc.subjectپیدایش و رده‌بندی خاکfa_IR
dc.subjectفیزیک خاکfa_IR
dc.titleاثر شیب و تغییر کاربری اراضی بر پایداری و میزان کربن آلی خاکدانه‌هاfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی‌ارشد، دانشکدة کشاورزی، دانشگاه آزاد خوراسگانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار خاک‌شناسی، دانشکدة کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار خاک‌شناسی، دانشکدة کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهانfa_IR
dc.citation.volume44
dc.citation.issue2
dc.citation.spage193
dc.citation.epage202


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد