نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشجاعی اصفهانی, علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T05:45:33Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T05:45:33Z
dc.date.available1399-07-09T05:45:33Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T05:45:33Z
dc.date.issued2019-05-22en_US
dc.date.issued1398-03-01fa_IR
dc.date.submitted2017-07-05en_US
dc.date.submitted1396-04-14fa_IR
dc.identifier.citationشجاعی اصفهانی, علی. (1398). شبکه قلاع کوهستانی مشرف بر مرکز خوره اصفهان و نقش آن‌ها در حیات پایدار اصفهان. مطالعات باستان شناسی, 11(1), 133-152. doi: 10.22059/jarcs.2019.71102fa_IR
dc.identifier.issn2251-9297
dc.identifier.issn2676-4288
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jarcs.2019.71102
dc.identifier.urihttps://jarcs.ut.ac.ir/article_71102.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/288416
dc.description.abstractشناخت آثار ایجادشده در ارتفاعات مشرف بر دشت اصفهان که کنترل پهنه اصفهان به‌ویژه مرکز آن را بر عهده داشته‌اند، به ما کمک می­کند تا با نگاه جامع بتوانیم وضعیت مرکز خوره اصفهان را به­عنوان یکی از مهم‌ترین بخش‌های سرزمین ایران و جهان اسلام موردبررسی قرار دهیم. در مقاله حاضر با کمک از تصاویر ماهواره­ای و بررسی­های میدانی هجده نمونه از قلاع و استحکامات مرکز خوره اصفهان که بر رستاق جی اشراف داشته‌اند شناسایی‌شده است. با شناسایی و بررسی این عناصر هم پیوند در کنار تجزیه‌وتحلیل منابع مکتوب مشخص گردید قلعه شاه­دژ تنها قلعه مربوط به دشت اصفهان نبوده و این قلعه در تمامی دوره­ها اهمیت یکسانی نداشته است. همچنین مشخص شد شبکه قلاع اصفهان با کنترل راه‌ها و ارتباطی که با یکدیگر و با مراکز جمعیتی از طرق مختلف برقرار می­کردند به‌خوبی امکان تأمین امنیت و یا کنترل ساکنان شعاع دید آن‌ها را داشته­اند. این آثار که به‌واسطه وضعیت خاص توپوگرافیک دشت اصفهان و ارتفاعات اطراف آن ایجادشده در مکان­یابی شهرهای اصلی خوره اصفهان یعنی شهر جی و یهودیه و شکل‌گیری شاخصه‌های هر دو شهر نقش عمده­ای ایفا کرده‌اند که شناخت آن‌ها منجر به فهم بهتری از پهنه باستان‌شناختی اصفهان در دوره‌های مختلف خواهد شد. گرچه فهم زمان ساخت محوطه‌ها و تاریخ‌گذاری دقیق آن‌ها، به‌ویژه وضعیت قلاع در دوران قبل از اسلام، نیاز به انجام کاوش‌های باستان‌شناسی است اما بنا بر منابع مکتوب می‌توان مطرح کرد که محوطه‌ها در دوران اسلامی تا دوران صفویه و شکل‌گیری ایران واحد با فراز و نشیب‌هایی به حیات خود ادامه داده‌اند.fa_IR
dc.format.extent1010
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمطالعات باستان شناسیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Archaeological Studiesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jarcs.2019.71102
dc.subjectاصفهانfa_IR
dc.subjectقلاع کوهستانیfa_IR
dc.subjectرستاق جیfa_IR
dc.subjectشهر جیfa_IR
dc.subjectشهر یهودیهfa_IR
dc.subjectمنظر فرهنگی اصفهانfa_IR
dc.titleشبکه قلاع کوهستانی مشرف بر مرکز خوره اصفهان و نقش آن‌ها در حیات پایدار اصفهانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه باستان‌شناسی، دانشگاه هنر اصفهانfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue1
dc.citation.spage133
dc.citation.epage152


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد