نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسلیمانی فرد, عباسfa_IR
dc.contributor.authorناصری, رحیمfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T05:35:35Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T05:35:35Z
dc.date.available1399-07-09T05:35:35Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T05:35:35Z
dc.date.issued2014-10-23en_US
dc.date.issued1393-08-01fa_IR
dc.date.submitted2014-01-20en_US
dc.date.submitted1392-10-30fa_IR
dc.identifier.citationسلیمانی فرد, عباس, ناصری, رحیم. (1393). تاثیر سطوح کود اوره، ازتوباکتر و آزوسپیریلوم بر خصوصیات فیزیولوژیک ذرت دانه ای (Zea mays L) در منطقه خاش. اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی, 8(331), 301-316.fa_IR
dc.identifier.issn2538-1822
dc.identifier.issn2476-731X
dc.identifier.urihttp://jcep.iaut.ac.ir/article_516729.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/285043
dc.description.abstractبه منظور بررسی اثر کاربرد باکتری­ های محرک رشد و مصرف سطوح مختلف کود اوره بر عملکرد دانه و صفات زراعی ذرت هیبرید سینگل کراس 704،آزمایشی در خرداد ماه 1391 در اراضی تحقیقاتی دانشگاه پیام نور مرکز خاش به صورت کرت­ های خرد شده در قالب طرح بلوک­ های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح نیتروژن (صفر، 25 درصد یعنی معادل 87.5 کیلوگرم اوره در هکتار، 50 درصد یعنی معادل 175 کیلوگرم اوره در هکتار و 100 درصد یعنی معادل 350 کیلوگرم اوره در هکتار بر اساس آزمون خاک) در کرت­ های اصلی و تیمار کود­های بیولوژیک در سه سطح (تلقیح با باکتری ازتوباکترکروکوم، آزوسپیریلیوم برازیلنس و بدون تلقیح به عنوان شاهد) در کرت­ های فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از کود شیمیایی اوره در تمامی سطوح دارای اثر معنی­ داری بر صفات مورد مطالعه بود. بیشترین و کمترین ارتفاع بوته، تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد بلال در متر مربع، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و پروتئین دانه به ترتیب در تیمار تامین 100% نیتروژن و عدم مصرف کود نیتروژن مشاهده گردید. استفاده از باکتری­ های محرک رشد اثر معنی­ داری بر صفات مورد مطالعه داشتند. به­ طوری که، استفاده از باکتری­ های محرک رشد اثر مثبتی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه نشان دادند. بیشترین عملکرد و اجزای عملکرد دانه در تیمارهای باکتری ­های محرک رشد مشاهده گردید. تیمار عدم استفاده از باکتری­های محرک رشد دارای کمترین عملکرد و اجزای عملکرد دانه بود و استفاده از ازتوباکتر و آزوسپریلیوم به ­ترتیب موجب افزایش 8.4% و8.2 % عملکرد دانه ذرت گردیدند.fa_IR
dc.format.extent216
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریزfa_IR
dc.relation.ispartofاکوفیزیولوژی گیاهان زراعیfa_IR
dc.subjectباکتری‌های محرک رشدfa_IR
dc.subjectپروتئین دانهfa_IR
dc.subjectعملکرد دانهfa_IR
dc.subjectکود اورهfa_IR
dc.titleتاثیر سطوح کود اوره، ازتوباکتر و آزوسپیریلوم بر خصوصیات فیزیولوژیک ذرت دانه ای (Zea mays L) در منطقه خاشfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeعلمی پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentمربی، گروه علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی 3697-19395 تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentعضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ایلام، ایلام، ایرانfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue331
dc.citation.spage301
dc.citation.epage316


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد