نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحمدیان, علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T05:32:32Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T05:32:32Z
dc.date.available1399-07-09T05:32:32Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T05:32:32Z
dc.date.issued2017-01-20en_US
dc.date.issued1395-11-01fa_IR
dc.date.submitted2017-02-25en_US
dc.date.submitted1395-12-07fa_IR
dc.identifier.citationمحمدیان, علی. (1395). تحلیل و نقد مبانی فقهی ماده‌ی 249 قانون مجازات اسلامی مصوّب 1392. فصلنامه پژوهش حقوق کیفری, 5(17), 67-89. doi: 10.22054/jclr.2017.7120fa_IR
dc.identifier.issn2345-3575
dc.identifier.issn2476-6224
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22054/jclr.2017.7120
dc.identifier.urihttp://jclr.atu.ac.ir/article_7120.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/284002
dc.description.abstractیکی از مصادیق جرم قذف که به دلیل شایع و فراگیر بودن باعث ایجاد اختلاف در بین فقها گردیده، حالتی است که در آن شخصی به دیگری چنین بگوید: «تو با فلان زن زنا کردی، یا با فلان مرد لواط نمودی». فقها در صورت بروز حالت مزبور حد قذف را نسبت به مواجه محقق دانسته؛ لیکن در تحقق آن نسبت به منسوب­الیه اختلاف نموده­اند. مشهور متقدمان در فرض مزبور قائل به وجوب حد شده؛ لیکن اشهر متأخران چنین دیدگاهی را بر نتابیده­اند. قانون مجازات اسلامی مصوّب 1392 نیز در ماده­ی 249 موافقت خود را با دیدگاه متأخران نمایان ساخته است: «هرگاه کسی به دیگری بگوید «تو با فلان زن زنا یا با فلان مرد لواط کرده­ای» فقط نسبت به مخاطب ‏قاذف محسوب می­شود». نوشتار حاضر در پژوهشی توصیفی–تحلیلی، متکی بر روش کتابخانه­ای، با نگاهی مسئله محورانه، بررسی ادلّه طرفین و نقد و تحلیل آنها را دنبال می­کند. نتایج تحقیق نشان می­دهد مستندات قائلان به عدم تحقق حد در جانب منسوب­الیه تام نبوده و ظهور و صدق عرفی عبارت مذکور در تحقق قذف، صحّت دیدگاه مشهور متقدّمان را به اثبات می­رساند.fa_IR
dc.format.extent422
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علامه طباطباییfa_IR
dc.publisherAllameh Tabataba’i Universityen_US
dc.relation.ispartofفصلنامه پژوهش حقوق کیفریfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Criminal Law Researchen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22054/jclr.2017.7120
dc.subjectکلیدواژگان: قدفfa_IR
dc.subjectمخاطب مستقیمfa_IR
dc.subjectمنسوب الیهfa_IR
dc.subjectاثبات حدfa_IR
dc.titleتحلیل و نقد مبانی فقهی ماده‌ی 249 قانون مجازات اسلامی مصوّب 1392fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانش آموخته دکتری رشته فقه و حقوق از دانشگاه فردوسی مشهدfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue17
dc.citation.spage67
dc.citation.epage89


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد