نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنریمانی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorملکی پیربازاری, معصومهfa_IR
dc.contributor.authorمیکائیلی, نیلوفرfa_IR
dc.contributor.authorابوالقاسمی, عباسfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T05:28:59Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T05:28:59Z
dc.date.available1399-07-09T05:28:59Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T05:28:59Z
dc.date.issued2016-05-21en_US
dc.date.issued1395-03-01fa_IR
dc.date.submitted2017-01-29en_US
dc.date.submitted1395-11-10fa_IR
dc.identifier.citationنریمانی, محمد, ملکی پیربازاری, معصومه, میکائیلی, نیلوفر, ابوالقاسمی, عباس. (1395). مقایسه اثربخشی درمان مواجهه و بازداری از پاسخ و درمان تعهد و پذیرش در بهبود مؤلفه های کیفیت زندگی بیماران وسواسی. روان شناسی بالینی, 8(1), 25-36. doi: 10.22075/jcp.2017.2224fa_IR
dc.identifier.issn2008-501X
dc.identifier.issn2228-5180
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22075/jcp.2017.2224
dc.identifier.urihttps://jcp.semnan.ac.ir/article_2224.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/282820
dc.description.abstractمقدمه: هدف این پژوهش مقایسه اثر بخشی درمان مواجهه و بازداری از پاسخ و درمان تعهد و پذیرش در بهبود مولفه های کیفیت زندگی بیماران مبتلا به وسواس بود. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل همه بیماران مبتلا به وسواس بالای 18 سال بود که در سال 1393 به مراکز مشاوره خصوصی و مراکز بهداشتی و درمانی شهری و روستایی شهرستان رشت مراجعه کردند. از میان مراجعه کنندگان به این مراکز 45 بیمار مبتلا به وسواس انتخاب و به صورت تصادفی در یکی از گروه های آزمایشی یا کنترل قرار گرفتند. گروه های آزمایشی هشت جلسه درمان 45 دقیقه ای دریافت نمودند. برای جمع آوری داده­ها از مقیاس شدت وسواس فکری و عملی ییل-براون و فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد بین سه گروه در نمرات پس آزمون کیفیت جسمانی، روانی، اجتماعی و محیطی تفاوت معنی داری وجود داشت (01/0≥P).  نتایج آزمون توکی نشان داد که در همه مولفه های کیفیت زندگی میانگین نمرات «گروه درمان تعهد و پذیرش از گروه درمان مواجهه و بازداری از پاسخ» و «میانگین هر دو گروه درمانی از گروه کنترل» به طور معناداری بیشتر بود (05/0P≤). نتیجه گیری: بر حسب نتایج حاصل از این پژوهش درمان تعهد و پذیرش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به وسواس را بیشتر افزایش داد. بنابراین متخصصان بهداشت روانی می­توانند از این درمان جهت ارتقا کیفیت زندگی بیماران استفاده کنند.fa_IR
dc.format.extent911
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه سمنانfa_IR
dc.publisherSemnan Universityen_US
dc.relation.ispartofروان شناسی بالینیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Clinical Psychologyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22075/jcp.2017.2224
dc.subjectدرمان تعهد و پذیرشfa_IR
dc.subjectدرمان مواجهه و بازداری از پاسخfa_IR
dc.subjectاختلال وسواس فکری و عملیfa_IR
dc.subjectکیفیت زندگیfa_IR
dc.titleمقایسه اثربخشی درمان مواجهه و بازداری از پاسخ و درمان تعهد و پذیرش در بهبود مؤلفه های کیفیت زندگی بیماران وسواسیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentاستاد، گروه روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری روانشناسی عمومی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه روانشناسی دانشگاه محقق اردبیل، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، گروه روانشناسی دانشگاه گیلان، رشت، ایرانfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue1
dc.citation.spage25
dc.citation.epage36


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد