نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنریمانی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorبگیان کوله مرز, محمد جوادfa_IR
dc.contributor.authorباوندپوری, احمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorبختی, مجتبیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T05:28:52Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T05:28:52Z
dc.date.available1399-07-09T05:28:52Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T05:28:52Z
dc.date.issued2015-02-20en_US
dc.date.issued1393-12-01fa_IR
dc.date.submitted2017-01-29en_US
dc.date.submitted1395-11-10fa_IR
dc.identifier.citationنریمانی, محمد, بگیان کوله مرز, محمد جواد, باوندپوری, احمدرضا, بختی, مجتبی. (1393). اثربخشی روان درمانی گروهی مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر میزان ولع مصرف و دشواری در خود نظم بخشی هیجانی مصرف کنندگان شیشه. روان شناسی بالینی, 6(4), 85-101. doi: 10.22075/jcp.2017.2185fa_IR
dc.identifier.issn2008-501X
dc.identifier.issn2228-5180
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22075/jcp.2017.2185
dc.identifier.urihttps://jcp.semnan.ac.ir/article_2185.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/282781
dc.description.abstractمقدمه: در فرآیند درمان و پیشگیری از بازگشت اعتیاد، حالت های هیجانی منفی و مثبت، و وسوسه از مهم ترین عوامل خطر بازگشت می باشد. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی روان‌درمانی گروهی مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیکی بر میزان ولع مصرف و دشواری در خودنظم بخشی هیجانی مصرف کنندگان شیشه اجرا شد. روش: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی بوده و از طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه‌ی سوء مصرف کنندگان ماده محرک شیشه مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد تحت پوشش بهزیستی شهرستان نورآباد در زمستان و بهار 93-1392 تشکیل می‌دهند. نمونه پژوهش شامل 30 نفر از مصرف کنندگان شیشه مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. براساس میزان تمایل به شرکت در مطالعه، مصاحبه‌ی تشخیصی ساختار یافته و ملاک‌های ورود، از میان مصرف‌کنندگان شیشه، 30 آزمودنی انتخاب شده و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) قرار گرفتند. آموزش روان درمانی گروهی مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی، طی 12 جلسه بر گروه آزمایش انجام شد. مقیاس‌های ولع مصرف اختیاری و دشواری در خود نظم بخشی هیجانی گراتز در سه مرحله پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری دوماهه توسط کلیه شرکت‌کنندگان تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها نیز از روش تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری استفاده شد. یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری نشان داد که میزان ولع مصرف و مشکلات در نظم جویی هیجانی گروه آزمایش کاهش یافته است. بازبینی دیداری نمودارهای اثربخشی و اندازه‌ی ضریب تأثیر نیز بیانگر کاهش معنادار و قابل توجه نمرات میزان ولع مصرف و نظم جویی هیجانی در پس‌آزمون آزمودنی ها گروه آزمایش بود و نتایج در مرحله پیگیری حفظ شدند. نتیجه‌گیری: آموزش راهبردهای گروهی رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) از طریق کاهش راهبردهای سازش نیافته و افزایش راهبردهای سازش یافته نظم جویی شناختی هیجانی می‌تواند زمینه را برای بهبود و عدم بازگشت مصرف شیشه فراهم نماید.fa_IR
dc.format.extent663
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه سمنانfa_IR
dc.publisherSemnan Universityen_US
dc.relation.ispartofروان شناسی بالینیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Clinical Psychologyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22075/jcp.2017.2185
dc.subjectرفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT)fa_IR
dc.subjectدشواری درخودنظم بخشی هیجانیfa_IR
dc.subjectولع مصرفfa_IR
dc.subjectشیشهfa_IR
dc.titleاثربخشی روان درمانی گروهی مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر میزان ولع مصرف و دشواری در خود نظم بخشی هیجانی مصرف کنندگان شیشهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.department، گروه روان‌شناسی عمومی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه رازی، کرمانشاه، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس دانشکده افسری دانشگاه امام حسین تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue4
dc.citation.spage85
dc.citation.epage101


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد