بررسی اثر کوئرستین بر بافت تخمدان موش های صحرایی ماده نژاد ویستار تحت درمان با سیکلوفسفامید و شاخص های رشد نوزادان آن ها

Abstract

<strong>هدف:</strong> در این مطالعه اثر حفاظتی کوئرستین به‫عنوان یک آنتی اکسیدانت روی بافت تخمدان و باروری موش‫های صحرایی ماده در معرض سیکلوفسفامید بررسی شد. <strong>مواد و روش</strong>‫<strong>ها:</strong> 24 موش صحرایی ماده نژاد ویستار به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. گروه اول سیکلوفسفامید با دوز 30 میلی‫گرم بر کیلوگرم وزن بدن، گروه دوم محلول توئین 80 و گروه‫های سوم و چهارم کوئرستین با دوز 50 و 100 میلی‫گرم بر کیلوگرم وزن بدن به‫همراه سیکلوفسفامید را به‫صورت درون صفاقی طی 30 روز دریافت کردند. تخمدان چپ موش‫ها خارج و پس از برش و رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین توسط میکروسکوپ نوری بررسی شدند. همچنین 16 موش در 4 گروه (در هر گروه یک موش نر و سه موش ماده) به شیوه قبل تیمار شدند و موش‫ها جفت گیری کردند. پس از تولد نوزادان، شاخص‫های رشدی مورد مطالعه قرار گرفتند. داده‫ها با روش آنالیز واریانس یک‫طرفه تجزیه و تحلیل شدند. <strong>نتایج</strong>: هر دو دوز کوئرستین باعث افزایش تعداد فولیکول‫های بدوی، افزایش قطر فولیکول‫های اولیه، کاهش تعداد فولیکول‫های گراف آترتیک، افزایش تعداد عروق خونی و افزایش تعداد فرزندان و شاخص‫های رشد آن‫ها به‫صورت معنی‫دار و کوئرستین با دوز 100 میلی‫گرم بر کیلوگرم باعث افزایش معنی‫دار قطر فولیکول‫های بدوی نسبت به گروه دریافت کننده سیکلوفسفامید شد. <strong>نتیجه گیری:</strong> کوئرستین می‫تواند باعث کاهش عوارض داروی سیکلوفسفامید بر روی بافت تخمدان و بهبود شاخص‫های باروری شود.