بررسی تأثیر کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین بیش‌اطمینانی مدیریت و کارایی سرمایه‌گذاری در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار

Abstract

ویژگی­های شخصیتی مدیران می­تواند بر تصمیمات سرمایه­گذاری شرکت تأثیر گذارد. یکی از مهمترین ویژگی­های شخصیتی مدیران، بیش­اطمینانی است که بر ریسک­پذیری تأثیر دارد. بیش­اطمینانی یا اعتماد بیش از حد به خود می­تواند به عنوان یک اعتقاد بی­اساس در مورد توانایی­های شناختی، قضاوت­ها و استدلال شهودی فرد تعریف شود. مدیران بیش اطمینان دقت اطلاعات خود و به تبع آن سودها و جریان­های نقدی آتی واحد تجاری خود را بیش از حد تخمین می­زنند و ممکن است اقدام به سرمایه­گذاری در طرح هایی نمایند که فاقد جریان نقدی مورد نیاز برای کسب بازده مورد انتظار سهامداران باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین بیش­اطمینانی مدیریت و کارایی سرمایه گذاری در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. جامعة آماری پژوهش را 112 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال­های 1386 تا 1394 تشکیل می­دهد. در این پژوهش، برای اندازه­گیری بیش­اطمینانی مدیریت از سنجة مبتنی بر سوگیری مدیران در پیش­بینی سود استفاده شده است. کیفیت گزارشگری مالی مورد نظر در این پژوهش نیز برای هر شرکت - سال با استفاده از داده­های حسابداری برای یک دوره پنج ساله و با به کارگیری رگرسیون غلتان اندازه­گیری شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه اول پژوهش نشان می­دهد بیش اطمینانی مدیریت منجر به کاهش کارایی سرمایه­گذاری می­گردد. همچنین، نتایج آزمون فرضیه دوم پژوهش نشان می­دهد کیفیت گزارشگری مالی رابطه بین بیش­اطمینانی مدیریت و کارایی سرمایه­گذاری را تضعیف می­کند. بر اساس بررسی­های بیشتر، رابطه اندازه شرکت، رشد فروش و نسبت وجوه­نقد عملیاتی با کارایی سرمایه­گذاری، معنادار است