نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorپیری, پرویزfa_IR
dc.contributor.authorمنصورفر, غلامرضاfa_IR
dc.contributor.authorبرزگری صدقیانی, سمانهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T05:11:00Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T05:11:00Z
dc.date.available1399-07-09T05:11:00Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T05:11:00Z
dc.date.issued2017-08-23en_US
dc.date.issued1396-06-01fa_IR
dc.date.submitted2015-09-15en_US
dc.date.submitted1394-06-24fa_IR
dc.identifier.citationپیری, پرویز, منصورفر, غلامرضا, برزگری صدقیانی, سمانه. (1396). بررسی تأثیر سطح نگهداشت منابع نقدی بر ظرفیت بدهی و ارایۀ مدلی نوین برای تعیین ظرفیت بدهی (مطالعۀ موردی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران). پژوهش های تجربی حسابداری, 7(2), 219-236. doi: 10.22051/jera.2017.6626.1010fa_IR
dc.identifier.issn2251-8509
dc.identifier.issn2538-1520
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22051/jera.2017.6626.1010
dc.identifier.urihttps://jera.alzahra.ac.ir/article_2866.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/276750
dc.description.abstractانعطاف‌پذیری مالی داخلی به طور مستقیم به چگونگی استفاده از وجوه نقد، ظرفیت بدهی و اثر متقابل آنها در شرایط مواجهه با بحران و شوک‌های خارجی بستگی دارد. ظرفیت بدهی به عنوان یکی از عوامل تعیین‌کنندۀ انعطاف‌پذیری مالی داخلی، عبارت است از مقداری بدهی که شرکت در منابع تأمین مالی خود می‌تواند ایجاد کند به گونه‌ای که آن شرکت را از نظر نقدی دچار مشکلات مالی و نقصان در بازپرداخت بدهی‌ها نکند. بررسی عوامل مؤثر بر ظرفیت بدهی به عنوان یکی از اجزای انعطاف‌پذیری مالی داخلی شرکت‌ها اهمیت زیادی دارد؛ زیرا مشخص شدن این مسئله به پویایی و حفظ انعطاف‌پذیری مالی داخلی کمک می‌کند و باعث بهبود عملکرد شرکت در برخورد با مشکلات و بحران‌های مالی غیرمنتظره و همچنین استفادۀ بهینه از فرصت‌های سرمایه‌گذاری پیش‌آمده می‌شود. در این راستا، پژوهش حاضر به بررسی تأثیر سطح نگهداشت منابع نقدی بر ظرفیت بدهی 69 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازۀ زمانی 1393 – 1382 می‌پردازد. بدین منظور با استفاده از روش بررسی میدانی و اسنادکاوی، اطلاعات استخراج شده با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و الگوی داده‌های تابلویی مورد آزمون و تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند. نتایج حاصل حاکی از آن است که سطح نگهداشت منابع نقدی به عنوان یکی از عوامل مؤثر در تعیین ظرفیت بدهی شرکت-ها می‌باشد. بنابراین وجوه نقد علاوه بر اینکه خود یکی از عوامل اصلی ایجاد انعطاف‌پذیری مالی داخلی می‌باشد، در تعیین ظرفیت بدهی به عنوان عامل دیگر ایجاد انعطاف‌پذیری مالی داخلی نیز نقش مهمی دارد.fa_IR
dc.format.extent822
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه الزهراfa_IR
dc.publisherAlzahra Universityen_US
dc.relation.ispartofپژوهش های تجربی حسابداریfa_IR
dc.relation.ispartofEmpirical Research in Accountingen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22051/jera.2017.6626.1010
dc.subjectانعطاف پذیری مالی داخلیfa_IR
dc.subjectظرفیت بدهیfa_IR
dc.subjectمنابع نقدی نگهداری شدهfa_IR
dc.subjectبازار سرمایهfa_IR
dc.titleبررسی تأثیر سطح نگهداشت منابع نقدی بر ظرفیت بدهی و ارایۀ مدلی نوین برای تعیین ظرفیت بدهی (مطالعۀ موردی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه حسابداری، دانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه حسابداری، دانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه ارومیه، دانشکده اقتصاد و مدیریتfa_IR
dc.citation.volume7
dc.citation.issue2
dc.citation.spage219
dc.citation.epage236


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد