نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنوری, جعفرfa_IR
dc.contributor.authorجوزی, سید علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T04:56:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T04:56:45Z
dc.date.available1399-07-09T04:56:45Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T04:56:45Z
dc.date.issued2002-03-21en_US
dc.date.issued1381-01-01fa_IR
dc.date.submitted2001-03-22en_US
dc.date.submitted1380-01-02fa_IR
dc.identifier.citationنوری, جعفر, جوزی, سید علی. (1381). ارزیابی توان اکولوژیک منطقه 22 شهرداری تهران به منظور کاربری توسعه شهری. فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست, 4(1), 33-44.fa_IR
dc.identifier.issn1563-4809
dc.identifier.issn2008-3513
dc.identifier.urihttp://jest.srbiau.ac.ir/article_466.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/271943
dc.description.abstractبررسی قابلیت بالقوه سرزمین در واقع سنجش موجودی و توان بالقوه سرزمین با ملاک ها و معیارهای مشخص و از پیش تعیین شده است. هدف از فرآیند سنجش قابلیت بالقوه سرزمین منطقه 22 شهرداری تهران، عینیت بخشیدن به قابلیت بالقوه سرزمین در قالب کاربری توسعه شهری در راه نیل به ارتباطات و تعاملات بین فعالیت های انسانی، جوامع بشری و توان سرزمین برای حصول به آمایش سرزمین است. بدین منظور در گام اول، کار شناسایی و تهیه نقشه های منابع اکولوژیکی پایدار )شامل نقشه های فیزیوگرافی، تیپ خاک، تیپ و تراکم پوشش گیاهی، زمین شناسی و سنگ شناسی( وناپایدار )مشتمل بر نقشه های منابع آب، زیستگاه های حیات وحش، اقلیم و کاربری اراضی( در عرصه 6000 هکتاری تحت مطالعه انجام گرفت. در گام بعدی با روی هم گذاری نقشه های شیب، جهت یابی جغرافیایی و ارتفاع از سطح دریا، نقشه واحدهای شکل زمین با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) تهیه گردید. به همپوشانی نقشه های تیپ خاک و جوامع گیاهی، نقشه یگان های زیست محیطی آماده شد. در مرحله بعد با تنظیم و کدبندی اطلاعات جداول یگان های زیست محیطی و تطابق آنها با مدل های اکولوژیکی کاربری توسعه شهری ایران، مدل های اکولوژیکی ویژه طبقات مختلف کاربری توسعه شهری این منطقه به شیوه ارایه مدل ریاضی خطی تعیین و نقشه های طبقات این کاربری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی تهیه گردید. نتایج مطالعات سنجش قابلیت بالقوه منطقه مورد مطالعه نشان می دهد که غالب عرصه تحت مطالعه، دارای توان 2 )نسبتا مناسب( توسعه شهری است. در این بین، اراضی واقع در مناطق با شیب زیاد، مسیل ها و حرایم گسیل های موجود در منطقه، واجد طبقه 3 )نامناسب( برای توسعه شهری هستند. بزرگ ترین عامل محدود کننده توسعه منطقه، کمبود منابع آب تشخیص داده شد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقاتfa_IR
dc.publisherIslamic Azad University - Science and Research Branchen_US
dc.relation.ispartofفصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیستfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Environmental Science and Technologyen_US
dc.subjectارزیابی توان اکولوژیکfa_IR
dc.subjectتوسعه پایدارfa_IR
dc.subjectسامانه اطلاعات جغرافیاییfa_IR
dc.subjectتوسعه شهریfa_IR
dc.titleارزیابی توان اکولوژیک منطقه 22 شهرداری تهران به منظور کاربری توسعه شهریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume4
dc.citation.issue1
dc.citation.spage33
dc.citation.epage44


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد