تاثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر سلامت روان فرزندان شبه‌خانواده‌ی بهزیستی

Abstract

<strong>مقدمه:</strong> آموزش مهارت­های زندگی موجب ارتقای توانایی­های روانی-اجتماعی می­گردد و فرد را برای برخورد موثر با کشمکش­ها و موقعیت­های زندگی یاری می­بخشند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش مهارت­های زندگی بر سلامت روان دختران 18-14 ساله شبه­خانواده­ی بهزیستی شهر کرمان بود.<br /><strong>روش­کار:</strong> جامعه­ی آماری این پژوهش بالینی شامل تمام دختران 18-14 ساله­ی مراکز شبه­خانواده­ی بهزیستی شهر کرمان در سال تحصیلی 95-1394 شامل 45 نفر بود. از آن جا که برای انجام تحقیق نیاز به حضور مستمر فرزندان در تمام جلسات آموزشی بود و فقط 30 نفر، شرایط حضور مستمر در کلیه جلسات را داشتند تمام آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. گروه آزمون در 10 جلسه 90 دقیقه­ای تحت آموزش مهارت­های زندگی قرار گرفتند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسش­نامه­ی سلامت روان گلدبرگ و هیلر (GHQ-28) استفاده شده است. تحلیل داده­ها از آزمون تی نمونه­های زوجی و از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف برای بررسی فرض نرمال بودن اختلاف نمره­های پیش­آزمون و پس­آزمون سلامت روان قبل از انجام آزمون تی زوجی استفاده شد.<br /><strong>یافته­ها:</strong> آموزش مهارت­های زندگی بر سلامت روان دختران مراکز شبه­خانواده تاثیر معنی­دار داشته است. علاوه بر تاثیر آموزش مهارت­های زندگی بر روی سلامت روان، این آموزش بیشترین تاثیر مثبت را روی متغیر علایم اضطرابی و اختلال خواب و کمترین تاثیر مثبت را روی متغیر علایم جسمانی در سطح معنی­داری 05/0><em>P</em> داشته است.<br /><strong>نتیجه­گیری:</strong> با توجه به نتایج به نظر می­رسد آموزش مهارت­های زندگی بر سلامت روان در دختران 18-14 ساله شبه­خانواده­ی بهزیستی شهر کرمان موثر می­باشد.