نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنظافت فریزی, جوادfa_IR
dc.contributor.authorمشهدی, علیfa_IR
dc.contributor.authorامین یزدی, سید امیرfa_IR
dc.contributor.authorنوفرستی, فاطمهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T04:42:21Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T04:42:21Z
dc.date.available1399-07-09T04:42:21Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T04:42:21Z
dc.date.issued2015-10-23en_US
dc.date.issued1394-08-01fa_IR
dc.date.submitted2015-11-01en_US
dc.date.submitted1394-08-10fa_IR
dc.identifier.citationنظافت فریزی, جواد, مشهدی, علی, امین یزدی, سید امیر, نوفرستی, فاطمه. (1394). اثربخشی روان‌درمانی بین‌فردی گروهی کوتاه‌مدت بر نشانه‌های افسردگی، ابرازگری هیجانی، مهارت‌های اجتماعی و کیفیت زندگی دانشجویان افسرده. مجله اصول بهداشت روانی, 17(6), 318-324. doi: 10.22038/jfmh.2015.5476fa_IR
dc.identifier.issn1028-6918
dc.identifier.issn1684-4300
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22038/jfmh.2015.5476
dc.identifier.urihttp://jfmh.mums.ac.ir/article_5476.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/266921
dc.description.abstractمقدمه: اختلال افسردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات روان‌شناختی در بین دانشجویان محسوب می‌شود که جنبه‌های مختلف زندگی آنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روان‌درمانی بین‌فردی گروهی کوتاه‌مدت بر نشانه‌های افسردگی، ابرازگری هیجانی، مهارت‌های اجتماعی و کیفیت زندگی دانشجویان انجام شد. <br/>روش‌کار: این کارآزمایی بالینی در بازه‌ی زمانی مهر تا اسفند 1393 انجام شد. جامعه‌ی آماری را دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد تشکیل می‌دادند. 24 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس از میان دانشجویان مراجعه‌کننده به کلینیک دانشگاه فردوسی مشهد با شکایت افسردگی، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 12 نفری شاهد و آزمون تقسیم شدند. گروه آزمون تحت 8 جلسه‌ی هفتگی 90 دقیقه‌ای روان‌درمانی بین‌فردی کوتاه‌مدت قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه‌های افسردگی بک-2، کیفیت زندگی (WHOQOL)، ابرازگری هیجانی (EEQ)، مهارت‌های اجتماعی (SSI) و جمعیت‌شناختی بود. داده‌ها با کوواریانس چندمتغیره به کمک نرم‌افزارSPSS  نسخه‌ی 19 تحلیل شدند. <br/>یافته‌ها: نمره‌ی کلی افسردگی در گروه آزمون به طور معنی‌داری نسبت به گروه شاهد کاهش یافته بود (004/0=<em>P</em>). هم‌چنین، نمرات تمام شاخص‌های ابرازگری هیجانی (031/0=<em>P</em>)، خرده‌مقیاس‌های بیانگری هیجانی، بیانگری اجتماعی، حساسیت هیجانی، کنترل هیجانی و کنترل اجتماعی پرسش‌نامه‌ی مهارت‌های اجتماعی(047/0=<em>P</em>) و حیطه‌های سلامت روان‌شناختی و روابط اجتماعی کیفیت زندگی به طور معنی‌داری در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (023/0=<em>P</em>). <br/>نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد روان‌درمانی بین فردی کوتاه‌مدت می‌تواند به عنوان یک رویکرد درمانی اثربخش در کاهش نشانگان افسردگی و بهبود در مولفه‌های کیفیت زندگی، ابرازگری هیجانی و مهارت‌های اجتماعی در نظرگرفته شود.fa_IR
dc.format.extent182
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.publisherMashhad University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.ispartofمجله اصول بهداشت روانیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Fundamentals of Mental Healthen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22038/jfmh.2015.5476
dc.subjectافسردگیfa_IR
dc.subjectروان‌درمانیfa_IR
dc.subjectکیفیت زندگیfa_IR
dc.subjectمهارت‌های اجتماعیfa_IR
dc.subjectهیجانfa_IR
dc.titleاثربخشی روان‌درمانی بین‌فردی گروهی کوتاه‌مدت بر نشانه‌های افسردگی، ابرازگری هیجانی، مهارت‌های اجتماعی و کیفیت زندگی دانشجویان افسردهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه روان‌شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه روان‌شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی روان‌شناسی بالینی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانfa_IR
dc.citation.volume17
dc.citation.issue6
dc.citation.spage318
dc.citation.epage324


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد