نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنامجویان, فرخfa_IR
dc.contributor.authorرضویان, محمد تقیfa_IR
dc.contributor.authorسرور, رحیمfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T04:29:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T04:29:24Z
dc.date.available1399-07-09T04:29:24Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T04:29:24Z
dc.date.issued2019-12-22en_US
dc.date.issued1398-10-01fa_IR
dc.date.submitted2017-11-21en_US
dc.date.submitted1396-08-30fa_IR
dc.identifier.citationنامجویان, فرخ, رضویان, محمد تقی, سرور, رحیم. (1398). ارتقای سطح تاب‌آوری کلان‌شهر تهران در برابر سوانح طبیعی با تأکید بر زلزله (مطالعۀ موردی: منطقۀ 12 شهر تهران). پژوهشهای جغرافیای انسانی, 51(4), 1011-1031. doi: 10.22059/jhgr.2018.246355.1007590fa_IR
dc.identifier.issn2008-6296
dc.identifier.issn2423-7736
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jhgr.2018.246355.1007590
dc.identifier.urihttps://jhgr.ut.ac.ir/article_65949.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/262495
dc.description.abstractاحتمال رخداد بلایا و سوانح طبیعی به‌عنوان پدیده‌های غیرقابل‌اجتناب همواره سکونتگاه‌های انسانی را تهدید می‌کند؛ از این‌رو وظیفة برنامه‌ریزان و مدیران شهری تنظیم الگوهای مناسب و مدون برای کاهش آسیب‌پذیری سکونتگاه‌های انسانی به‌ویژه شهرهاست که محل تجمع انسان، فعالیت و سرمایه به‌شمار می‌آید. این فرایند تاب‌آوری شهری نام دارد. براین‌اساس، پژوهش حاضر با هدف معرفی و کاربست رویکرد تاب‌آوری شهری در مقابل زمین‌لرزه و برنامه‌ریزی برای دستیابی به ارائة مدل مطلوب صورت گرفته است تا سطح تاب‌آوری کلان‌شهر تهران ارتقا یابد، تأثیرات زمین‌لرزه و آسیب‌پذیری جوامع کمتر شود و توانایی‌های مردم برای مقابله با خطرات ناشی از وقوع سوانح زمین‌لرزه در مناطق شهری تهران تقویت یابد. پژوهش حاضر کاربردی و توصیفی-تحلیلی است که با بهره‌گیری از روش‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره در قالب تحلیل سلسله‌مراتبی AHP و نرم‌افزار Expert choice انجام شده است. نتایج حاصل از پژوهش با رگرسیون چندمتغیـره نشان می‌دهد ارجح‌ترین بعدی که بر ارتقای سطح تاب‌آوری زلزلة منطقة 12 تهران تأثیرگذار است، بعد اقتصادی تاب‌آوری با ضریب رگرسیون استانداردشدة Beta 382/0 است. ابعاد دیگر برحسب اولویت عبارت‌اند از: بعد نهادی تاب‌آوری، بعد کالبدی-محیطی و بعد اجتماعی تاب‌آوری. همچنین براساس داده‌های کلی تحلیل سلسله‌مراتبی از ابعاد تاب‌آوری منطقة 12 تهران، اولویت ابعاد ارتقای سطح تاب‌آوری زلزله منطقة 12 تهران با اهمیت بالای بعد کالبدی-زیرساختی با ضریب 462/0 همراه است.fa_IR
dc.format.extent1242
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherUniversity of Tehranen_US
dc.relation.ispartofپژوهشهای جغرافیای انسانیfa_IR
dc.relation.ispartofHuman Geography Researchen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jhgr.2018.246355.1007590
dc.subjectپایداری شهرfa_IR
dc.subjectتاب‌آوری شهریfa_IR
dc.subjectزلزلهfa_IR
dc.subjectسوانح طبیعیfa_IR
dc.subjectشهرfa_IR
dc.subjectجغرافیا و برنامه ریزی شهریfa_IR
dc.titleارتقای سطح تاب‌آوری کلان‌شهر تهران در برابر سوانح طبیعی با تأکید بر زلزله (مطالعۀ موردی: منطقۀ 12 شهر تهران)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله علمی پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقاتfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه شهیدبهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقاتfa_IR
dc.citation.volume51
dc.citation.issue4
dc.citation.spage1011
dc.citation.epage1031


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد