بررسی لحن در شعر اخوان (با تاکید بر مجموعه زندگی می‌گوید اما باز باید زیست)

Abstract

<span style="font-family: 'B Lotus';" lang="FA"><span style="font-size: medium;">لحن یکی از عناصر اصلی و تاثیرگذار متن به خصوص متن‌های روایی است که برخورد شاعر را نسبت به موضوع و شخصیت‌ها نشان می‌دهد. هدف این مقاله بررسی چگونگی لحن در شعر اخوان و نقش آن در تاثیرگذاری اشعار روایی او با تاکید بر مجموعه زندگی می‌گوید اما باز باید زیست است. این اثر جز نظم و انضباط‌های شعری مانند وزن و قافیه، بهره چندانی از عناصر شعر مثل تخیل و صورخیال نبرده است. این ویژگی در کنار روایی بودن اثر، موجب شده بررسی آن از حیث ارزش‌های روایی و داستانی، ضروری‌تر از بررسی شعریت آن باشد. در همین راستا مقاله حاضر با روش توصیفی تحلیلی با تاکید بر عنصر لحن، در سه حوزه لحن شخصیت‌ها، عناصر دخیل در ساخت لحن، و نقش لحن در انتقال معانی ضمنی و ثانویه سخن مورد بررسی قرار داده است. اخوان به شیوه داستان پردازان امروزی، لحن را بر اساس جایگاه اجتماعی شخصیت‌ها، حوادث و موقعیت‌های روایی و فضای داستان قرار داده و در این راستا از عناصری مانند واژگان، تصاویر، زبان بدن، ساختمان جملات، موسیقی و... بهره برده است. علاوه بر آن، یکی از مهم</span></span><span style="font-family: 'B Lotus';" lang="FA"><span style="font-size: medium;">ترین کارکردهای لحن در شعر او انتقال معانی ثانویه و ضمنی سخن است که موجب تاثیرگذاری کلام و انتقال بهتر معنا و گاه ایجاد طنز شده است.</span></span>