بررسی میزان استرس و خواب‌آلودگی در میان پزشکان شهر مشهد

Abstract

<strong>پیش‌زمینه:</strong> در سال‌های اخیر، توجه به استرس و سلامت روانی شاغلان رشته‌های مختلف، در میان اولویت‌های سیاست‌گذاری‌های کلان قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان استرس و خواب‌آلودگی و ارتباط آنها با یکدیگر در میان پزشکان شهر مشهد می‌باشد.<br /> <strong>روش‌ها:</strong> در مطالعه توصیفی-تحلیلی حاضر که به روش نظرسنجی در سال 1394 انجام شد، نمونه مورد پژوهش شامل 160 پزشک (عمومی و متخصص) بود که به روش تصادفی ساده از میان پزشکان مراجعه‌کننده به سازمان نظام پزشکی مشهد (برای کسب مجوز یا تمدید پروانه مطب) در مدت 3 ماه انتخاب شده بودند. جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌ای حاوی سه بخش اطلاعات دموگرافیک، امتیاز استرس و خواب‌آلودگی استفاده شد.<br /> <strong>یافته‌ها:</strong> در مطالعه حاضر، 93 پزشک عمومی و 67 پزشک متخصص به سؤالات پاسخ دادند. میانگین سنی پاسخ‌دهندگان 0/7 ± 42/9 سال بود. اکثریت شرکت‌کنندگان (82/5%) متأهل بودند. میانگین ساعات کاری افراد در هفته 1.7 ± 40.8 ساعت بود و در طی یک روز بطور متوسط 2/1 ± 31/1 بیمار را ویزیت می‌کردند. ساعات خواب پاسخ‌دهندگان به طور متوسط 0/1 ± 6/9 ساعت در شبانه‌روز بود. میانگین امتیاز استرس پاسخ‌دهندگان 5/4 ± 14/1 بود. میزان امتیاز استرس درمیان زنان (0.004 = P)، پزشکان متخصص (0.032 = P) و افرادی که درآمد خود را ناکافی ذکر کرده بودند (0/040 = P) بطور معنی‌داری بالاتر بود. میانگین امتیاز خواب‌آلودگی در میان تمام پاسخ‌دهندگان 4.1 ± 7.3 بود. افرادی که درآمد خود را ناکافی اعلام کرده بودند، بطور قابل توجهی امتیاز خواب آلودگی بیشتری داشتند (0.006 = P). آنالیز ارتباط دوطرفه بین متغیرهای کمی نشانگر ارتباط معنی‌دار مستقیم بین امتیاز استرس و امتیاز خواب‌آلودگی اپ‌ورث بود (0.001>P)، بدین معنی که افراد دارای استرس بیشتر، میزان خواب آلودگی بیشتری نیز داشتند.<br /> <strong>نتیجه‌گیری:</strong> استرس در میان پزشکان شاغل در شهر مشهد بالا و میزان خواب آلودگی در میان آنها متوسط ارزیابی می‌شود. کاهش فاکتورها و عوامل استرس‌زا در محیط‌های درمانی و آگاهی بیشتر دانشجویان پزشکی از این عوامل پیش از ورود به محیط کار می‌تواند در سلامت پزشکان آینده تأثیرگذار باشد.