ارزیابی سلامت اکولوژیک خورهای بندرعباس از طریق شاخص زیستی BOPA

Abstract

<strong> </strong><strong>پژوهش</strong><strong>حاضر</strong><strong> با هدف ارزیابی سلامت اکولوژیک خورهای سورو، آبی و شیلات در شهر بندر عباس و در دو فصل گرم و سرد سال 1390</strong><strong>در 9 ایستگاه انجام شد. </strong><strong>نمونه برداری</strong><strong>با</strong><strong>مغزه گیر با قطر </strong><strong>cm</strong><strong>12</strong><strong>انجام</strong><strong>گرفت و با استفاده از </strong><strong>الک 5/0 میلی متری کف زیان شستشو و جدا شدند. بر اساس نتایج بدست آمده</strong><strong>در میان گروه های ماکروبنتوزی، کرم های پرتار با 7/54 درصد بیشترین فراوانی را در سه خور مورد بررسی داشتند. با تطبیق نتایج حاصل از شاخص </strong><strong>زیستی</strong><strong>BOPA</strong><strong>(Be</strong><strong>ntic Opportunistic Polychaete and Amphipoda) </strong><strong> </strong><strong>که بر مبنای نسبت</strong><strong>دو گروه پرتاران و دوجورپایان</strong><strong> (آمفی پودا) صورت پذیرفت، آنالیز مقادیر </strong><strong>BOPA</strong><strong> نشان داد خور </strong><strong>سورو</strong><strong> از نظر سطح آلودگی و استرس های محیطی در حد ضعیف قرار دارد، بالاترین حد شاخص </strong><strong>BOPA</strong><strong> در میان تمامی خورها، مربوط به خور شیلات و به میزان 58/1 محاسبه گردید، این امر نشان دهنده شرایط ضعیف و بد اکولوژیک این خور است. کمترین مقدار شاخص </strong><strong>به میزان </strong><strong>736/0 مربوط به خور </strong><strong>آبی</strong><strong> بود، که نمایانگر وضعیت اکولوژیک نامناسب است اما در مقایسه بین سه خور مورد مطالعه بهترین وضعیت اکولوژیک را داشت. در </strong><strong> مجموع </strong><strong>و</strong><strong>بر</strong><strong>اساس</strong><strong>درجه</strong><strong>آلودگی سه خور مورد مطالعه </strong><strong>در شرایط اکولوژیک نامناسب</strong><strong> و تحت تاثیر </strong><strong>درجات مختلف </strong><strong>آلودگی و استرس های شدید محیطی ارزیابی گردیدند. </strong>