بررسی ارتباط بین سبک‌های یادگیری، ویژگی‌های شخصیتی و شیوه‌های حل مسأله در دانشجویان

Abstract

چکیده: مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک­های یادگیری، ویژگی­های شخصیتی و شیوه­های حل مسأله در دانشجویان دانشگاه های دولتی و غیردولتی استان خوزستان انجام شد. 300 دانشجو که به صورت تصادفی چند مرحله­ای انتخاب شده بودند، سه پرسش نامه ،سیاهه سبک­های یادگیری کلب، آزمون شخصیتی نئو (FFI-NEO) و پرسشنامه جهت گیری مقابل های مشکلات تجزیه شده (cope) را تکمیل نمودند. برای بررسی فرضیه­های تحقیق از آزمون­های تحلیل واریانس چند راهه، آزمون تعقیبی توکی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که افراد دارای سبک­های یادگیری جذب کننده و همگرا در ویژگی روان رنجور خویی با هم تفاوت معناداری داشتند. همچنین افراد دارای سبک یادگیری همگرا و واگرا از یک سو سبک یادگیری جذب کننده و همگرا از سوی دیگر دارای تفاوت معناداری دارند. یافته دیگر این تحقیق تفاوت معنادار در شیوه حل مسأله در بین دانشجویان دارای سبک یادگیری جذب کننده و همگرا بود. نتیجه نهایی این تحقیق وجود ارتباط معنادار بین شیوه­های حل مسأله با ویژگی­های شخصیتی بود، به گونه ای که افراد روان رنجورخو از شیوه­های ناسالم حل مسأله و افراد برون گرا و دارای و دارای ویژگی شخصیتی توافق پذیری و وجدانی بودن از شیوه­های سالم حل مسأله استفاده می کنند.