نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجلیلیان, امیررضاfa_IR
dc.contributor.authorصادقی, شقایقfa_IR
dc.contributor.authorمیرزایی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorمرادخانی, صدیقهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T02:53:38Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T02:53:38Z
dc.date.available1399-07-09T02:53:38Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T02:53:38Z
dc.date.issued2016-11-21en_US
dc.date.issued1395-09-01fa_IR
dc.date.submitted2015-05-14en_US
dc.date.submitted1394-02-24fa_IR
dc.identifier.citationجلیلیان, امیررضا, صادقی, شقایق, میرزایی, محمد, مرادخانی, صدیقه. (1395). تهیه و ارزیابی زیستی کمپلکس 111In با [20, 15, 10, 5- تتراکیس (4- هیدروکسی فنیل) پورفیرین [ در موش‌های سالم با استفاده از تصویربرداری SPECT. مجله علوم و فنون هسته ای, 37(77), 62-69.fa_IR
dc.identifier.issn1735-1871
dc.identifier.issn2676-5861
dc.identifier.urihttps://jonsat.nstri.ir/article_127.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/229310
dc.description.abstractهدف از این پژوهش، سنتز کمپلکس [<sup>111</sup>In-THPP] و ارزیابی آن به عنوان عامل تصویربرداری جدید است. رادیوداروی <sup>111</sup>In]InCl<sub>3</sub>]، با استفاده از <sup>111</sup>In]InCl<sub>3</sub>] و لیگاند 5،10،15،20- تتراکیس (4- هیدروکسی فنیل)- پورفیرین (THPP) در دمای 80<sup>0</sup>C و به مدت min60 سنتز شد. هسته‌­ی پرتوزای <sup>111</sup>In از طریق بمباران کادمیم طبیعی با باریکه­ای از پروتون­های MeV30 و جریان µA150 در سیکلوترون حاصل شد. جداسازی به روش کروماتوگرافی یونی صورت گرفت و بازده­‌ی جداسازی رادیوشیمیایی بیش­تر از 98% به دست آمد. برای مشاهده­ی درصد نشان­‌دار­سازی یا به عبارتی برای اطمینان از فلزدار شدن پورفیرین، از دستگاه RTLC و HPLC استفاده شد (با خلوص رادیوشیمیایی بالاتر از 99% در هر دو روش). ترکیب نشان­‌دار به موش‌­های سالم تزریق، و پراکنش زیستی آن‌ها در فاصله زمانی 2 تا h24، در ابتدا با استفاده از اندازه­‌گیری­‌های دوربین گاما، و در نهایت با استفاده از مطالعات پراکنش بافتی، ارزیابی و بررسی شد. مطالعات پراکنش زیستی نشان­‌دهنده­‌ی تجمع قابل قبول کمپلکس در کلیه­‌ها نسبت به سایر بافت‌­ها بود. کمپلکس­ اساساً از طریق کلیه­‌ها دفع می­‌شود و از آن­جا­ که جذب در کبد بسیار کم و دفع از آن سریع است، می‌­تواند عاملی سودمند در ردیابی و تصویربرداری قلمداد شود.fa_IR
dc.format.extent1355
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ایfa_IR
dc.publisherNuclear Science and Technology Research Instituteen_US
dc.relation.ispartofمجله علوم و فنون هسته ایfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Nuclear Science and Technologyen_US
dc.subjectهیدروکسیل فنیل پورفیرینfa_IR
dc.subjectایندیمfa_IR
dc.subjectپراکنش زیستیfa_IR
dc.subjectمقطع نگاری رایانه‌ای با گسیل تک فوتونیfa_IR
dc.titleتهیه و ارزیابی زیستی کمپلکس 111In با [20, 15, 10, 5- تتراکیس (4- هیدروکسی فنیل) پورفیرین [ در موش‌های سالم با استفاده از تصویربرداری SPECTfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران،fa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ای، سازمان انرژی اتمی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ای، سازمان انرژی اتمی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ای، سازمان انرژی اتمی ایرانfa_IR
dc.citation.volume37
dc.citation.issue77
dc.citation.spage62
dc.citation.epage69


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد