نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحق‌نگهدار, ساراfa_IR
dc.contributor.authorجعفرنژادی, پریساfa_IR
dc.contributor.authorآهنگرپور, اکرمfa_IR
dc.contributor.authorگوران, مرتضیfa_IR
dc.contributor.authorعباسی, ثمرهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T02:26:43Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T02:26:43Z
dc.date.available1399-07-09T02:26:43Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T02:26:43Z
dc.date.issued2015-11-22en_US
dc.date.issued1394-09-01fa_IR
dc.date.submitted2014-10-15en_US
dc.date.submitted1393-07-23fa_IR
dc.identifier.citationحق‌نگهدار, سارا, جعفرنژادی, پریسا, آهنگرپور, اکرم, گوران, مرتضی, عباسی, ثمره. (1394). بررسی میزان ملاتونین در بزاق بیماران مبتلا به لیکن‌پلان دهانی مراجعه‌کننده به دانشکدۀ دندان‌پزشکی جندی‌شاپور اهواز در سال 1390-91. مجله علمی پزشکی جندی شاپور, 14(5), 563-571.fa_IR
dc.identifier.issn2252-052X
dc.identifier.issn2252-0619
dc.identifier.urihttp://jsmj.ajums.ac.ir/article_47191.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/219852
dc.description.abstract<strong>زمینه و هدف:</strong> لیکن­پلان دهانی یک بیماری مزمن و پیش بدخیم است. عدم تعادل بین رادیکال­های آزاد و آنتی­ اکسیدانت­ها سبب شروع و گسترش برخی بیماری­های التهابی از جمله لیکن­پلان می­شود. ملاتونین به­­عنوان یک آنتی اکسیدانت و با پاکسازی رادیکال­های آزاد می­تواند از تبدیل لیکن­پلان به سرطان جلوگیری کند. لذا هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات میزان ملاتونین در بزاق این بیماران است. <strong>روش بررسی:</strong> در این مطالعۀ اپیدمیولوژیک تحلیلی، 22 بیمار دارای لیکن­پلان برای گروه بیمار و همچنین 20 نفر داوطلب سالم که از نظر سن و جنس با گروه بیمار مطابقت داشتند به­عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. سطح ملاتونین در بزاق کامل غیر تحریکی به روش تستELISA  و آنالیز آماری با استفاده از تست LSD و دانکن انجام گرفت. <strong>یافته­ها:</strong> سطح ملاتونین در بزاق بیماران لیکن­پلان نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود، اما در مقایسه با هم اختلاف معنا­دار نبود (3/0P=). سطح بزاقی ملاتونین در زیرگروه رتیکولر نسبت به گروه کنترل به شکل چشم­گیری کاهش یافته بود (040/0P=)، اما در زیرگروه اریتماتوز - اروزیو اختلاف معنا­دار نبود (95/0P=). <strong>نتیجه­گیری</strong>: بر اساس این مطالعه، میزان ملاتونین در بیماران لیکن­پلان کمتر از گروه سالم بود و کاهش قابل توجه آن در لیکن­پلان رتیکولر، لزوم توجه بیشتر به این فرم بیماری که همیشه اهمیت کمتری برای ما داشته است را بیان می­کند؛ چرا که کاهش میزان ملاتونین به­عنوان یک عامل آنتی اکسیدانت می­تواند بیانگر آسیب­های مخرب ناشی از رادیکال­های آزاد و حتی شاید قرار گرفتن سیر بیماری به سمت ایجاد بدخیمی در این نوع بیماری باشد.fa_IR
dc.format.extent656
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی پزشکی جندی شاپورfa_IR
dc.relation.ispartofJundishapur Scientific Medical Journalen_US
dc.subjectلیکن‌پلان دهانیfa_IR
dc.subjectملاتونینfa_IR
dc.subjectرادیکال‌ آزادfa_IR
dc.subjectآنتی‌اکسیدانتfa_IR
dc.titleبررسی میزان ملاتونین در بزاق بیماران مبتلا به لیکن‌پلان دهانی مراجعه‌کننده به دانشکدۀ دندان‌پزشکی جندی‌شاپور اهواز در سال 1390-91fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیماری‌های دهان ودندان، دانشکدۀ دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه تخصصی دندان‌پزشکی کودکان، دانشکدۀ دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی، دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اهواز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدستیار تخصصی ارتودنسی، دانشکدۀ دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی-شاپور اهواز، اهواز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه رادیولوژی دهان و فک و صورت، دانشکدۀ دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اهواز، اهواز، ایران.fa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue5
dc.citation.spage563
dc.citation.epage571


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد