نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمقصودی, منیژهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T02:06:02Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T02:06:02Z
dc.date.available1399-07-09T02:06:02Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T02:06:02Z
dc.date.issued2010-06-22en_US
dc.date.issued1389-04-01fa_IR
dc.identifier.citationمقصودی, منیژه. (1389). درمان بومی در میان زنان ترکمن. زن در فرهنگ و هنر, 2(3)fa_IR
dc.identifier.issn2538-3108
dc.identifier.issn2538-3116
dc.identifier.urihttps://jwica.ut.ac.ir/article_20567.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/212673
dc.description.abstractاین مقاله که بر اساس یک تحقیق میدانی انجام گرفته است، پیرامون شناخت و بررسی یکی از شیوه-های درمان بومی ترکمن ها می باشد. شیوه های درمان بومی در میان ترکمن ها متعدد است. از پرخوانی تا دامارتوتان و «ایشانی» و برخی دیگر. این پژوهش متمرکز بر شیوه ی «ایشانی» می باشد. شیوه ی درمان «ایشانی» در میان زنان ترکمن یکی از عجیب ترین پدیده های فرهنگی است که از درون این فرهنگ برخاسته است. این آیین سبب می شود این فرهنگ که ریشه هایش در فرهنگ اقوام آسیای مرکزی است، استحکام یابد. در این مقاله ضمن بررسی آیین «ایشانی» به ویژگی های زنان درمانگر ترکمن می پردازیم و شخصیتی را که از درون این آیین متحول شده است، مشاهده می کنیم. درمان های بومی به صورت مجموعه ای از تکنیک ها و ابزارهای گوناگون است که به صورت آیین و مراسمی خاص اجرا می شود. شفا و درمان بومی همواره به شیوه های سنتی در میان جوامع وجود داشته است. انسان و بیماری و یافتن راه های نجات از درد با فرهنگ انسان عجین بوده است. اطلاعات دانش بومی جوامع حاکی از شیوه های درمان بومی است. کشف، شناخت، بررسی و ثبت دانش بومی از سویی کمک به شناخت عمیق تر گوشه های تاریک و پنهان فرهنگی می کند و از سوی دیگر باعث شناخت شیوه های درمانی می شود که در هر اقلیمی شکل گرفته و متناسب با ویژگی های آن جامعه رشد نموده است. یکی از جنبه های درمان بومی این است که بیمار درمانگر را به چشم یک شفادهنده و رابطی میان جهان ماورایی و این جهان می نگرد. از نظر افراد بومی درمان جزء وظایف درمانگر نیست بلکه درمان گر واسطه ای است برای شفای بیمار. شفا در رابطه با نیروهای ماوراءالطبیعه قرار دارد و در باورها و اعتقادات مردم، شفا همواره جایگاه خاصی داشته است. این مقاله به شیوه ی درمان بومی تحت عنوان: «ایشانی» می پردازیم. درمان گران بومی که از شیوه ی «ایشانی» استفاده می کنند به نام «ایشان» در بین ترکمن ها شناخته میشوند. شیوه «ایشانی» از جمله آیین های درمانی است که با سایر درمان های بومی ترکمن ها خصوصاً «پرخوانی» تفاوت بسیاری دارد. در حالی که شیوه «پرخوانی» بیشتر متمرکز بر فرهنگ شامانی، آیین به جا مانده از زمانی که ترکمن ها با سایر اقوام مرکزی در آسیای میانه ساکن بودند، حکایت می کند، آیین «ایشانی» برتافته از فرهنگ اسلامی است و عجین با باورها و اعتقادات مذهبی است. این مقاله متمرکز بر معرفی این آیین درمان بومی ترکمن‌ها است.fa_IR
dc.format.extent194
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherمرکز مطالعات و تحقیقات زنان دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofزن در فرهنگ و هنرfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Woman in Culture Artsen_US
dc.subjectایشانی»fa_IR
dc.subjectآیین «ایشانی»fa_IR
dc.subjectدرمان بومیfa_IR
dc.subjectدرمان گران ترکمنfa_IR
dc.subjectزنان ترکمنfa_IR
dc.titleدرمان بومی در میان زنان ترکمنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume2
dc.citation.issue3


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد