نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعظیم دخت, ذلیخاfa_IR
dc.contributor.authorرفیعی, عادلfa_IR
dc.contributor.authorرضائی, حدائقfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T01:32:09Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T01:32:09Z
dc.date.available1399-07-09T01:32:09Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T01:32:09Z
dc.date.issued2018-09-23en_US
dc.date.issued1397-07-01fa_IR
dc.date.submitted2018-01-27en_US
dc.date.submitted1396-11-07fa_IR
dc.identifier.citationعظیم دخت, ذلیخا, رفیعی, عادل, رضائی, حدائق. (1397). تنوعات معنایی واژه‌های مرکب مختوم به ستاک حال «یاب» در زبان فارسی: رویکرد صرف ساختی. پژوهش های زبان شناسی, 10(2), 83-102. doi: 10.22108/jrl.2018.109178.1157fa_IR
dc.identifier.issn2008-6261
dc.identifier.issn2322-3413
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22108/jrl.2018.109178.1157
dc.identifier.urihttp://jrl.ui.ac.ir/article_22920.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/201066
dc.description.abstractپژوهش حاضر در چارچوب صرف ساختی به بررسی تنوعات معنایی واژه‌های مرکب مختوم به ستاک حال «یاب» در زبان فارسی پرداخته است. به‌این‌منظور، واژه‌های مدنظر از پیکره‌های درزمانی و همزمانی زبان فارسی گردآوری شدند. این واژه‌ها در مقوله‌های معنایی ویژگی شخص/ شئ عامل، ابزار و شخص عامل جای می‌گیرند و به دو مقولۀ عمدۀ واژگانی صفت و اسم تعلق دارند. بررسی درزمانی واژه‌های استخراج‌شده نشان داد فرضیۀ سنتی بسط مفهوم عامل به ابزار در زبان فارسی پاسخ‌گو نیست، بلکه در شکل‌گیری دو مفهوم عامل و ابزار واژه‌های مرکب مختوم به ستاک حال «یاب» از مفهوم ویژگی شخص / شئ عامل در زبان فارسی فرایند حذف موصوف دخیل است. در رخداد چنین فرایندی ترجمه قرضی واژه‌ها از زبان انگلیسی در زبان فارسی تأثیرگذار بوده است.  نتایج این بررسی حاکی از آن است معنای آغازین ساخت را باید «ویژگی متمایزکننده هستاری مرتبط با مفهوم یافتن و جزء اول» دانست که به‌عنوان انتزاعی‌ترین همبستگی صورت و معنای ناظر بر عملکرد واژه‌های مرکب ساخت [x-ستاک حال «یاب»] در زبان فارسی است. براساس داده‌های گردآوری‌شدۀ پژوهش حاضر، این ساخت بیشترین تعداد واژه‌های استخراج‌شده را به خود اختصاص داده است. به‌نظر می‌رسد حذف موصوف «شخص» منجربه شکل‌گیری طرح‌واره‌ای با معنی «شخص انجام‌دهندۀ عمل یافتن در ارتباط با مفهوم جزء اول» شده است. نظیر چنین طرح‌واره‌ای با حذف موصوف «دستگاه / نرم‌افزار» در شکل‌گیری طرح‌وارۀ ابزار با معنی «شئ‌ انجام‌دهندۀ عمل یافتن در ارتباط با مفهوم جزء اول» به‌کار رفته است.fa_IR
dc.format.extent857
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه اصفهانfa_IR
dc.publisherUniversity of Isfahanen_US
dc.relation.ispartofپژوهش های زبان شناسیfa_IR
dc.relation.ispartofResearches in Linguisticsen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22108/jrl.2018.109178.1157
dc.subjectصرف ساختیfa_IR
dc.subjectتنوع معناییfa_IR
dc.subjectکلمه مرکبfa_IR
dc.subjectطرح‌واره ساختیfa_IR
dc.subjectستاک حالfa_IR
dc.subjectساخت واژهfa_IR
dc.titleتنوعات معنایی واژه‌های مرکب مختوم به ستاک حال «یاب» در زبان فارسی: رویکرد صرف ساختیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله علمیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زبان شناسی، دانشکده زبان های خارجی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زبان شناسی، دانشکده زبان های خارجی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زبان شناسی، دانشکده زبان های خارجی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue2
dc.citation.spage83
dc.citation.epage102
nlai.contributor.orcid0000-0003-0008-5713


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد