نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorویسی, فرزادfa_IR
dc.contributor.authorسلمانی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorرضوانی, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorپورطاهری, مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T01:11:57Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T01:11:57Z
dc.date.available1399-07-09T01:11:57Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T01:11:57Z
dc.date.issued2017-02-19en_US
dc.date.issued1395-12-01fa_IR
dc.date.submitted2016-02-12en_US
dc.date.submitted1394-11-23fa_IR
dc.identifier.citationویسی, فرزاد, سلمانی, محمد, رضوانی, محمدرضا, پورطاهری, مهدی. (1395). واکاوی نقش عوامل مکانی- فضایی در مهاجرت فصلی نیروی کار روستایی به شهر، مطالعه موردی : شهرستان سروآباد. مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی, 11(37), 21-40.fa_IR
dc.identifier.issn2538-5968
dc.identifier.issn2538-595X
dc.identifier.urihttp://jshsp.iaurasht.ac.ir/article_528698.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/194171
dc.description.abstractهدف پژوهش حاضر واکاوی نقش عوامل مکانی- فضایی در مهاجرت فصلی نیروی کار روستایی به شهر می باشد. بدین منظور از عوامل مکانی- فضایی، سه موئلفه میانگین زمین خانوار روستایی، فاصله روستا از شهر و ارتفاع روستاها استفاده شده و میزان مهاجرت های فصلی از روستاها بر اساس این سه موءلفه محاسبه گردیده است. جامعه آماری این پژوهش سرپرستان خانوارهای روستایی شهرستان سروآباد تشکیل می دهد. از 65 روستای شهرستان 13 روستا (20 درصد) به صورت تصادفی برای نمونه گیری انتخاب و از جمعیت 11700 خانواری روستاهای شهرستان، براساس فرمول منطقی کوکران 323 سرپرست خانوار انتخاب شدند. سپس با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون رابطه میزان مهاجرت با عوامل مکانی- فضایی در نظر گرفته شده یعنی فاصله، ارتفاع و میانگین زمین، بررسی شده است. یافته های توصیفی تحقیق نشان داد که بیشترین تعداد مهاجران فصلی تا 4 ماه در مهاجرت می مانند(54 درصد)، بیشترین آمار مربوط به میانگین تعداد مهاجران فصلی از هر خانوار، مربوط به خانوار های دارای تک مهاجر است(50درصد). فصل انجام مهاجرت برای بیشتر مهاجران فصل بهار می باشد(60 درصد) و فصل برگشت نیز فصل بهار(60درصد) پاییز(39.3) می باشد. شغل مهاجران فصلی برای 57 درصد جامعه نمونه، کارگر ساختمانی است. بر اساس آزمون پیرسون، دو عامل میانگین زمین و فاصله از شهر، با مهاجرت فصلی، دارای همبستگی زیادی بوده و عامل ارتفاع فاقد رابطه است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت عوامل مکانی- فضایی در به وجود آمدن مهاجرت فصلی نیروی کار روستایی در شهرستان سروآباد نقش دارند.fa_IR
dc.format.extent700
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد رشتfa_IR
dc.publisherIslamic Azad University, Rasht Branchen_US
dc.relation.ispartofمطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Studies of Human Settlements Planningen_US
dc.subjectمهاجرت فصلیfa_IR
dc.subjectعوامل مکانی- فضاییfa_IR
dc.subjectمهاجرت روستایی- شهریfa_IR
dc.subjectاقتصاد روستاییfa_IR
dc.subjectسروآبادfa_IR
dc.titleواکاوی نقش عوامل مکانی- فضایی در مهاجرت فصلی نیروی کار روستایی به شهر، مطالعه موردی : شهرستان سروآبادfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه جغرافیا، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue37
dc.citation.spage21
dc.citation.epage40


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد