ارزیابی فارمی واکسن زنده متاپنوموویروس پرندگان در مزرعه جوجه گوشتی

Abstract

متاپنوموویروس پرندگان قادر به ایجاد عفونت حاد و مسری قسمت فوقانی دستگاه تنفس در ماکیان و بوقلمون است. از راههای کنترل بیماری، استفاده از واکسن می باشد. هدف این مطالعه، ارزیابی کارایی یک نوع واکسن زنده پنوموویروس در یک مرغداری جوجه گوشتی بود. در یک مرغداری جوجه گوشتی با سابقه درگیری به پنوموویروس، واکسن پنوموویروس در 14 روزگی به روش قطره چشمی به گروه آزمایش تجویز شد. شاخص های پرورشی بصورت هفتگی تا آخر دوره پرورش (42 روزگی) برای گروههای آزمایش و کنترل منفی محاسبه شد. هم چنین در روزهای 1 و14، 28 و42 روزگی، تیتر آنتی بادی علیه پنوموویروس و برونشیت عفونی با روش الایزا و علیه نیوکاسل و آنفلونزا با روش HI‌ اندازه گیری شد. مقایسه نتایج آماری به روش Mann-Whitney در دو گروه نشان داد که شاخص های پرورشی (درصد تلفات، میانگین وزن، ضریب تبدیل غذایی و شاخص کارایی اروپایی) بصورت هفتگی، در گروه های آزمایش و کنترل منفی فاقد اختلاف معنی دار می باشند (05/0<P). گرچه مقایسه عددی دو گروه، تلفات کمتر و میانگین وزن بالاتر را در گروه آزمایش نشان داد. همچنین مقایسه آماری تیتر های آنتی بادی و ضریب تغییرات هر دو گروه برای آنتی­بادی علیه پنوموویروس و هم چنین برای نیوکاسل، برونشیت عفونی و آنفلونزا اختلاف معنی داری را نشان ندادند (05/0<P). پایین بودن تیترهای آنتی بادی ناشی از واکسن در این مطالعه تایید می کند که ایمنی همورال متعاقب یک نوبت واکسیناسیون زنده پنوموویروس ضعیف بوده و حداقل در گله های گوشتی یا در مدت زمان کم بعد از تجویز، افزایش چندانی ندارد و ردیابی آن توسط آزمونهای سرولوژیک ارزش تشخیصی و تاییدی برای صحت واکسیناسیون ندارد.