مطالعه مقطعی سگ های خانگی،پناهگاه و پرورشی استان تهران و البرز از نظر آلودگی به انگل های کرمی

Abstract

مقدمه: تمایل جامعه امروز به نگهداری از حیوانات خانگی از یک سو و عدم آگاهی صاحبان آنها از روش های انتقال کیست هیداتیک به انسان موجب شده که این افراد همواره با پرسش های گوناگون در مورد این بیماری روبرو باشند. این مسئله ضرورت تحقیقات در این زمینه با هدف افزایش آگاهی صاحبان دام را پررنگ تر می نماید. سوال اصلی تحقیق، این است که آیا سگ های خانگی به انگل های کرمی مشترک انسان و حیوان آلودگی دارند؟ روش کار: نمونه های مدفوع به شکل مستقیم از رکتوم سگ های خانگی مراجعه کننده به کلینیک دامپزشکی دانشگاه تهران (65 قلاده) جمع آوری شده، سگ های پناهگاه (15 قلاده) و سگ های پرورشی ( 22 قلاده) نیز به همین صورت نمونه گیری شدند. با استفاده از روش ویلیس نمونه های مدفوعی از نظر حضور تخم انگل های کرمی تحت ارزیابی میکروسکوپی قرار گرفتند. نتایج بررسی مدفوع نشان داد که سگ های خانگی، پناهگاه و پرورشی (102 نمونه) از نظر حضور تخم انگل های کرمی(سستود، نماتود) در مدفوع منفی هستند. بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در نمونه های مدفوع جمع آوری شده ازسگ های درمان شده با قرص های ضد انگل رایج در بازار که متشکل از سه داروی فنبندازول، پیرانتل پاموآت و پرازیکوانتل است، تخم انگل های کرمی مشاهده نشد. مصرف داروهای ضد انگلی از کارایی کافی در رفع انگل های کرمی سگ ها برخوردار است. با اینکه در ایران آلودگی سگ های ولگرد و بدون صاحب، به خانواده تنی ایده گزارش شده است اما سگ های درمان شده با داروهای ضدکرمی رایج، از آلودگی پاک می شوند.<br /><br />