مقایسه عملکرد و برخی صفات مورفولوژیک ژنوتیپ‌های امید‌بخش ذرت علوفه‌ای در استان تهران

Abstract

به­منظور بررسی مقایسه عملکرد و برخی صفات مورفولوژیک ژنوتیپ­های امید­بخش ذرت علوفه­ای در استان تهران، آزمایشی در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال 1394 اجـرا شد. در این آزمایش 17 ژنوتیپ امید­بخش مورد بررسی قرار­گرفت. صفات اندازه­گیری شده شامل قطر ساقه، ارتفاع بلال از سطح زمین، طول بلال، شاخص سطح برگ، تعداد برگ، عملکرد علوفه تر و خشک، درصد پروتئین و عملکرد پروتئین بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپ­های امید­بخش در سطح احتمال یک درصد از نظر شاخص سطح برگ، عملکرد علوفه خشک، درصد پروتئین و عملکرد پروتئین و در سطح احتمال پنج درصد از نظر عملکرد علوفه تر تفاوت وجود­داشت. از نظر مقایسه میانگین تفاوت معنی­داری بین ژنوتیپ­های امید­بخش در ارتفاع بالا­ترین بلال از سطح زمین مشاهده نگردید. بیش­ترین شاخص سطح برگ به­میزان 22/8 از ژنوتیپ 10 (K166b×K18) حاصل­شد. حداکثر تعداد برگ با متوسط 25/12 برگ در ژنوتیپ 15 (2-CHTSEY, 2002/1389/61×K18) و حداکثر قطر ساقه به­میزان 99/1 سانتی­متر از ژنوتیپ 12 (KLM77007/7-3-1-2-2-1-1× K18) به­دست آمد. بالا­ترین عملکرد علوفه­ی تر به­مقدار 64/38 تن در هکتار در ژنوتیپ 11 (K47/2-2-1-3-3-1-1-1×K19) و عملکرد علوفه خشک به­مقدار 73/11 تن در هکتار در ژنوتیپ 17 (SB73×MO17) مشاهـده شـد. همچنین بیش­ترین درصد پروتئین به­میزان 7/9، 75/9 و 77/9 درصد به­ترتیب مربوط به ژنوتیپ­های 11 (K47/2-2-1-3-3-1-1-1×K19)، 12 (KLM77007/7-3-1-2-2-1-1×K18) و 14 (K47/2-2-1-2-1-3-1-1×K18) و بیش­ترین عملکرد پروتئین به­مقدار 11/1 و 09/1 تن در هکتار مربوط به ژنوتیپ­های 11 (K47/2-2-1-3-3-1-1-1×K19) و 17 (SB73×MO17) بود. با توجه به نتایج به دست آمده مناسب­ترین ژنوتیپ برای منطقه تهران، ژنوتیپ­های 11 و 17 می­باشد.