ارتباط یکپارچگی بینایی ـ حرکتی و مهارت دستکاری درون دست اشیاء با مهارت دست نویسی دانش آموزان پایه اول شهر تهران

Abstract

مقدمه و اهداف دست نویسی یکی از مهم ترین مهارت هایی است که کودکان کسب می کنند و در طی تحصیل به عنوان بخشی از وظایف خود به کار می برند. دانش آموزان برای حفظ ارتباط با فعالیت های مدرسه و به دست آوردن نمره مناسب در امتحانات باید بتوانند سریع و خوانا بنویسند. واضح است که مشکلات دست نویسی می تواند سایر توانمندی های کودک را تحت الشعاع قرار دهد. این کودکان به سختی از عهده تکالیف نوشتاری در دوران ابتدایی بر می آیند که به نوبه خود مانع پیشرفت تحصیلی آنها می شود. دست نویسی غالبا به عنوان بازتاب هوش و توانمندی های کودک تلقی می شود و با وجود محتوای یکسان دست نوشته ها، کودکان بد خط نمرات کمتری از کودکان خوش خط می گیرند. کاردرمانان به طور مداوم کودکانی را که به کاردرمانی جهت درمان اختلالات دست نویسی ارجاع می شوند، ارزیابی می کنند. شناخت عواملِ زیربنایی موثرتر در این مشکل، می تواند در توسعه و پیشرفت ارزیابی ها، مداخلات و برنامه های پیشگیری جهت افزایش بهبودی در مهارت های پایه در کودکانی که مستعد مشکلات در پیشرفت دست نویسی هستند و یا مداخله درمانی برای کودکانی که درگیر این مشکلات هستند، کمک کننده باشد. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط یکپارچگی بینایی ـ حرکتی و مهارت دستکاری درون دست اشیاء با مهارت دست نویسی دانش آموزان پایه اول شهر تهران است. مواد و روش ها این مطالعه یک پژوهش توصیفی ـ تحلیلی مقطعی بود که بر روی 140 دانش آموز کلاس اول شهر تهران انجام شد. ابزار مورد استفاده شامل آزمون یکپارچگی بینایی ـ حرکتی، چک لیست کیفیت دست نویسی، کورنومتر، NINE HOLE PEG بود که توسط پژوهشگر به روی دانش آموزان پایه اول در مدارس ابتدایی اجرا گردید. پس از جمع آوری داده ها تجزیه و تحلیل آماری به روی آنها انجام شد. یافته ها درنتایج مشاهده گردید که یکپارچگی بینایی ـ حرکتی و دستکاری درون دستی اشیاء هر دو در توانایی دست نویسی کودکان مؤثر هستند. نمره دختران و پسران در آزمون یکپارچگی بینایی ـ حرکتی تفاوت معنی داری داشت (٠٠8/٠p=٫ 69/2t= -) میانگین نمره دختران در این آزمون بیشتر از میانگین نمره پسران بود، اما نمره دختران و پسران در آزمون دستکاری درون دستی اشیاء (214/٠p=٫ 243/1Z= -). نمره دختران و پسران در سرعت دست نویسی تفاوت معنی داری نداشت (720/٠p=٫ 359/0Z= -). بعلاوه نمرات کیفیت دست نویسی دختران و پسران دارای تفاوت معنی داری نبود (312/0p=٫ 011/1Z= -). بحث و نتیجه گیری با توجه به نتایج به دست آمده می توان چنین برداشت نمود که شاید بتوان با ارزیابی مهارت های یکپارچگی بینایی ـ حرکتی و دستکاری درون دستی اشیاء، از راهکارهای دقیق تر جهت پیش گیری و درمان کودکان با مشکلات نوشتاری محض استفاده نمود.