نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorقنبری, الهامfa_IR
dc.contributor.authorعسگری, پرویزfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T23:57:09Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T23:57:09Z
dc.date.available1399-07-08T23:57:09Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T23:57:09Z
dc.date.issued2020-04-20en_US
dc.date.issued1399-02-01fa_IR
dc.date.submitted2020-05-18en_US
dc.date.submitted1399-02-29fa_IR
dc.identifier.citationقنبری, الهام, عسگری, پرویز. (1399). مقایسه اثربخشی درمان‌های تحریک جدار جمجمه‌ای با جریان مستقیم (tDCS) و شناختی- رفتاری (CBT) بر سوگیری توجه در افراد دارای اضافه وزن. مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد, 63(1), 2208-2197. doi: 10.22038/mjms.2020.15653fa_IR
dc.identifier.issn1735-4013
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22038/mjms.2020.15653
dc.identifier.urihttp://mjms.mums.ac.ir/article_15653.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/166280
dc.description.abstract<strong>مقدمه</strong>: اضافه وزن یکی از مشکلات افراد در حال حاضر می باشد که یکی از دلایل آن روان شناختی به ویژه سوگیری توجه است. رویکردهای متفاوتی جدای از درمان شناختی رفتاری (CBT) مانند تحریک با جریان مستقیم از طریق جمجمه (tDCS) ظهور کرده است.  بنابراین، هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی tDCS و CBT  بر سوگیری توجه افراد دارای اضافه وزن بود.<br /> <strong>روش کار:</strong> روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد دارای اضافه وزن مراجعه کننده به مرکز روان‌شناسی آرامش تهران در سال 1398 بودند، که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و براساس معیارهای ورود و خروج تعداد 36 نفر انتخاب و به صورت تصادفی ساده در سه گروه قرار گرفتند. میانگین و انحراف استاندارد سن افراد 45/6±27/34 و میانگین شاخص توده بدن افراد 23/2±12/28 بود. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ استاندارد سوگیری توجه بود. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.<br /> <strong>نتایج:</strong> نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون tDCS بر سوگیری توجه مؤلفه اهداف زندگی و مولفه خوراکی ها به ترتیب (001/0≥p، 001/0≥p) و میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون CBT بر سوگیری توجه مؤلفه اهداف زندگی و مولفه خوراکی ها به ترتیب (002/0≥p، 001/0≥p) اثر معنی داری وجود دارد. (05/0≥p). همچنین بین میانگین نمرات پس آزمون tDCS  و CBT  بر سوگیری توجه (مؤلفه اهداف زندگی و مولفه خوراکی ها به ترتیب) تفاوت معنی داری وجود ندارد (299/0<p، 441/0<p).<br /> <strong>نتیجه گیری: </strong>به نظر می رسد برای کاهش سوگیری افراد در جهت جلوگیری ار تمایل به خوردن غذای بیشتر می توان از tDCS و CBT  استفاده نمود. با توجه به اینکه این پژوهش فقط در یکی از مراکز روان شناسی مورد بررسی قرار گرفته است، پیشنهاد می گردد  در جهت بالا بردن اعتبار بیرونی تحقیق در سایر مراکز مورد تحقیق قرار گیرد.fa_IR
dc.format.extent1120
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.relation.ispartofmedical journal of mashhad university of medical sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22038/mjms.2020.15653
dc.subjectدرمان تحریک جدار جمجمه‌ای با جریان مستقیمfa_IR
dc.subjectدرمان شناختی- رفتاریfa_IR
dc.subjectسوگیری توجهfa_IR
dc.subjectاضافه وزنfa_IR
dc.titleمقایسه اثربخشی درمان‌های تحریک جدار جمجمه‌ای با جریان مستقیم (tDCS) و شناختی- رفتاری (CBT) بر سوگیری توجه در افراد دارای اضافه وزنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکترای روان‌شناسی سلامت، گروه روان‌شناسی سلامت، واحد بین الملل خرمشهر- خلیج فارس، دانشگاه آزاد اسلامی، خرمشهر، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه روان شناسی ، واحد اهواز ، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز ، ایران .fa_IR
dc.citation.volume63
dc.citation.issue1
dc.citation.spage2208
dc.citation.epage2197
nlai.contributor.orcid0000-0003-4528-3836
nlai.contributor.orcid0000-0002-0349-8727


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد