نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعبدالله زاده, غلامحسینfa_IR
dc.contributor.authorجهانگیر, لیلاfa_IR
dc.contributor.authorمحبوبی, محمد رضاfa_IR
dc.contributor.authorقزل, عبدالوهابfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T17:13:06Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T17:13:06Z
dc.date.available1399-07-08T17:13:06Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T17:13:06Z
dc.date.issued2018-03-21en_US
dc.date.issued1397-01-01fa_IR
dc.date.submitted2017-06-01en_US
dc.date.submitted1396-03-11fa_IR
dc.identifier.citationعبدالله زاده, غلامحسین, جهانگیر, لیلا, محبوبی, محمد رضا, قزل, عبدالوهاب. (1397). تأثیر الگوی مدیریت مشارکتی در بهره‌برداری بهینه آب در شهرستان آق‌قلا. پژوهش آب در کشاورزی, 321(1), 131-145. doi: 10.22092/jwra.2018.116606fa_IR
dc.identifier.issn2228-7140
dc.identifier.issn2251-6646
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/jwra.2018.116606
dc.identifier.urihttps://wra.areeo.ac.ir/article_116606.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/15720
dc.description.abstract<strong>یکی از عناصر اصلی مدیریت پایدار آب جلب مشارکت بهره‌برداران در مدیریت و نگه‌داری شبکه‌های آبی می‌باشد. از طرفی، بهره‌گیری از مشارکت مردم در تمامی مراحل برنامه‌ریزی، طراحی، ساخت و بهره‌برداری پروژه‌ها</strong><strong>(در قالب تشکل‌ها و سازمان‌های مردمی) می‌تواند در مدیریت بهینه آب تأثیرگذار باشد. هدف این تحقیق بررسی تأثیر الگوی مدیریت مشارکتی در مدیریت بهینه آب است که به صورت موردی در تعاونی تولید پیوند شهرستان آق‌قلا، استان گلستان انجام شده است. روش تحقیق از نوع پیمایشی و از پرسشنامه برای جمع‌آوری داده‌های مورد نیاز استفاده شد. جامعه آماری شامل ۴۰۰ نفر از کشاورزان عضو تعاونی در هفت روستای تحت پوشش طرح مدیریت مشارکتی آب  در شهرستان آق‌قلا بود. تعداد نمونه از طریق فرمول کوکران 196 نفر تعیین شد و بهره‌برداران به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. روایی پرسشنامه‌های تحقیق بر مبنای دیدگاه متخصصان و پایایی با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای مقیاس مدیریت بهینه (8/0)، رضایت از پروژه (77/0)، مدیریت مشارکتی پروژه (83/0) و آگاهی از وضعیت موجود (73/0) تأیید شد. مقایسه وضعیت مدیریت بهینه آب قبل و پس از اجرای پروژه با استفاده از آزمون ویلکاکسون نشان داد که میانگین رتبه‌ای وضعیت مدیریت بهینه آب پس از اجرای پروژه تفاوت معنی‌داری با وضعیت قبل از پروژه داشت. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که </strong><strong>بیش‌ترین تأثیر بر متغیر وابسته نهایی مدیریت بهینه آب مربوط </strong><strong>به متغیر مستقل آگاهی از وضعیت موجود سامانه آبیاری است.</strong><strong> متغیرهای</strong><strong> سطح مشارکت و رضایت از اجرای پروژه، </strong><strong>سابقه عضویت در تعاونی، جاده دسترسی به مزارع، نوع روش آبیاری و تحصیلات به ترتیب در رتبه­های بعدی قرار داشتند. در حالی که برخورداری از شغل جانبی تأثیر کاهشی بر مدیریت بهینه آب داشته باشد.</strong>fa_IR
dc.format.extent881
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه تحقیقات خاک و آبfa_IR
dc.publisherAgricultural Research,Education and Extension Organizationen_US
dc.relation.ispartofپژوهش آب در کشاورزیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Water Research in Agricultureen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/jwra.2018.116606
dc.subjectمدیریت آبfa_IR
dc.subjectانتقال مدیریتfa_IR
dc.subjectتعاونی تولید پیوندfa_IR
dc.subjectپروژه جایکاfa_IR
dc.subjectآزمون ویلکاکسونfa_IR
dc.titleتأثیر الگوی مدیریت مشارکتی در بهره‌برداری بهینه آب در شهرستان آق‌قلاfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار توسعه روستایی و کشاورزی گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده مدیریت کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانش آموخته کارشناسی ارشد توسعه روستایی، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده مدیریت کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار ترویج و آموزش کشاوررزی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشکده مدیریت کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد سازمان جهاد کشاورزی استان گلستان، گرگان، ایران.fa_IR
dc.citation.volume321
dc.citation.issue1
dc.citation.spage131
dc.citation.epage145


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد