نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحسنی, بهروزfa_IR
dc.contributor.authorرزاقیان, هادیfa_IR
dc.contributor.authorدرزی نفت‌چالی, عبدالهfa_IR
dc.contributor.authorنیکزاد, اسماعیلfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T17:06:03Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T17:06:04Z
dc.date.available1399-07-08T17:06:03Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T17:06:04Z
dc.date.issued2016-06-21en_US
dc.date.issued1395-04-01fa_IR
dc.date.submitted2016-06-22en_US
dc.date.submitted1395-04-02fa_IR
dc.identifier.citationمحسنی, بهروز, رزاقیان, هادی, درزی نفت‌چالی, عبداله, نیکزاد, اسماعیل. (1395). گزارش فنی: ارزیابی روش‌های استدلالی، ‏SCS‏ و سیپرس-کریک برای تعیین ضریب رواناب ‏حوضه‌های با مساحت کمتر از 50 کیلومتر مربع استان مازندران. مهندسی و مدیریت آبخیز, 8(2), 236-247. doi: 10.22092/ijwmse.2016.106465fa_IR
dc.identifier.issn2251-9300
dc.identifier.issn2322-536X
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/ijwmse.2016.106465
dc.identifier.urihttps://jwem.areeo.ac.ir/article_106465.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/12965
dc.description.abstractرواناب به­عنوان یکی از مولفه­های بیلان آب حوضه، اهمیت زیادی در آبخیزداری و مدیریت منابع آب دارد. برآورد مناسب میزان رواناب، مستلزم تعیین ضریب رواناب می­باشد. در این پژوهش، ضریب رواناب با دوره بازگشت­های 25 و 50 ساله حوضه­های تا مساحت 50 کیلومتر مربع استان مازندران با استفاده از سه روش استدلالی، SCS و سیپرس-کریک برآورد شد. از نرم‌افزار GIS برای همپوشانی لایه­‌ها و تحلیل اطلاعات حوضه استفاده شد. جدول چاو مبنای تناظر روش­های مورد استفاده در این پژوهش قرار گرفت. روش استدلالی به­دلیل عدم تناظر با جدول چاو و محاسبه ضریب رواناب کمتر از واقعیت در اکثر موارد، نتایج مطلوبی ارائه نداد. روش سیپرس-کریک به‌دلیل قرابت با روش SCS کارایی لازم را در برخی از حوضه­ها نشان داد. میانگین ضریب رواناب معادل 0.37=C<sub>25</sub> و 0.41=C<sub>50</sub> بیانگر دقت بسیار بالای روش SCS نسبت به دو روش دیگر در این پژوهش می‌باشد. مطابق روش سازمان حفاظت خاک، کمترین و بیشترین ضریب رواناب با دوره بازگشت 25ساله به‌ترتیب مربوط به حوزه آبخیز چالکرود یک (0.06) و صفارود چهار (0.61) تعیین شد. کمترین و بیشترین ضریب رواناب با دوره بازگشت 50ساله نیز به‌ترتیب مربوط به حوزه آبخیز چالکرود یک (0.1) و صفارود چهار (0.65) برآورد شد. بر اساس نتایج به­دست آمده از هر سه روش، حوضه‌های دارای بیشترین مساحت و کمترین شدت بارندگی، کمترین ضریب رواناب را دارا بودند.fa_IR
dc.format.extent784
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداریfa_IR
dc.publisherSoil Conservation and Watershed Management Research Institute (SCWMRI)‎en_US
dc.relation.ispartofمهندسی و مدیریت آبخیزfa_IR
dc.relation.ispartofWatershed Engineering and Managementen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/ijwmse.2016.106465
dc.subjectبیلان آبfa_IR
dc.subjectحوزه آبخیزfa_IR
dc.subjectروانابfa_IR
dc.subjectمدیریت منابعfa_IR
dc.subject‏GISfa_IR
dc.titleگزارش فنی: ارزیابی روش‌های استدلالی، ‏SCS‏ و سیپرس-کریک برای تعیین ضریب رواناب ‏حوضه‌های با مساحت کمتر از 50 کیلومتر مربع استان مازندرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentمربی، بخش علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه پیام نورfa_IR
dc.contributor.departmentمربی، بخش علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه پیام نورfa_IR
dc.contributor.department‎استادیار، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساریfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس بخش ‏GIS‏ شرکت سهامی آب منطقه‌ای مازندرانfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue2
dc.citation.spage236
dc.citation.epage247


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد