| dc.contributor.author | محسنی, بهروز | fa_IR |
| dc.contributor.author | رزاقیان, هادی | fa_IR |
| dc.contributor.author | درزی نفتچالی, عبداله | fa_IR |
| dc.contributor.author | نیکزاد, اسماعیل | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-07-08T17:06:03Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-29T17:06:04Z | |
| dc.date.available | 1399-07-08T17:06:03Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-09-29T17:06:04Z | |
| dc.date.issued | 2016-06-21 | en_US |
| dc.date.issued | 1395-04-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2016-06-22 | en_US |
| dc.date.submitted | 1395-04-02 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | محسنی, بهروز, رزاقیان, هادی, درزی نفتچالی, عبداله, نیکزاد, اسماعیل. (1395). گزارش فنی: ارزیابی روشهای استدلالی، SCS و سیپرس-کریک برای تعیین ضریب رواناب حوضههای با مساحت کمتر از 50 کیلومتر مربع استان مازندران. مهندسی و مدیریت آبخیز, 8(2), 236-247. doi: 10.22092/ijwmse.2016.106465 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2251-9300 | |
| dc.identifier.issn | 2322-536X | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.22092/ijwmse.2016.106465 | |
| dc.identifier.uri | https://jwem.areeo.ac.ir/article_106465.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/12965 | |
| dc.description.abstract | رواناب بهعنوان یکی از مولفههای بیلان آب حوضه، اهمیت زیادی در آبخیزداری و مدیریت منابع آب دارد. برآورد مناسب میزان رواناب، مستلزم تعیین ضریب رواناب میباشد. در این پژوهش، ضریب رواناب با دوره بازگشتهای 25 و 50 ساله حوضههای تا مساحت 50 کیلومتر مربع استان مازندران با استفاده از سه روش استدلالی، SCS و سیپرس-کریک برآورد شد. از نرمافزار GIS برای همپوشانی لایهها و تحلیل اطلاعات حوضه استفاده شد. جدول چاو مبنای تناظر روشهای مورد استفاده در این پژوهش قرار گرفت. روش استدلالی بهدلیل عدم تناظر با جدول چاو و محاسبه ضریب رواناب کمتر از واقعیت در اکثر موارد، نتایج مطلوبی ارائه نداد. روش سیپرس-کریک بهدلیل قرابت با روش SCS کارایی لازم را در برخی از حوضهها نشان داد. میانگین ضریب رواناب معادل 0.37=C<sub>25</sub> و 0.41=C<sub>50</sub> بیانگر دقت بسیار بالای روش SCS نسبت به دو روش دیگر در این پژوهش میباشد. مطابق روش سازمان حفاظت خاک، کمترین و بیشترین ضریب رواناب با دوره بازگشت 25ساله بهترتیب مربوط به حوزه آبخیز چالکرود یک (0.06) و صفارود چهار (0.61) تعیین شد. کمترین و بیشترین ضریب رواناب با دوره بازگشت 50ساله نیز بهترتیب مربوط به حوزه آبخیز چالکرود یک (0.1) و صفارود چهار (0.65) برآورد شد. بر اساس نتایج بهدست آمده از هر سه روش، حوضههای دارای بیشترین مساحت و کمترین شدت بارندگی، کمترین ضریب رواناب را دارا بودند. | fa_IR |
| dc.format.extent | 784 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری | fa_IR |
| dc.publisher | Soil Conservation and Watershed Management Research Institute (SCWMRI) | en_US |
| dc.relation.ispartof | مهندسی و مدیریت آبخیز | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Watershed Engineering and Management | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.22092/ijwmse.2016.106465 | |
| dc.subject | بیلان آب | fa_IR |
| dc.subject | حوزه آبخیز | fa_IR |
| dc.subject | رواناب | fa_IR |
| dc.subject | مدیریت منابع | fa_IR |
| dc.subject | GIS | fa_IR |
| dc.title | گزارش فنی: ارزیابی روشهای استدلالی، SCS و سیپرس-کریک برای تعیین ضریب رواناب حوضههای با مساحت کمتر از 50 کیلومتر مربع استان مازندران | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | مربی، بخش علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه پیام نور | fa_IR |
| dc.contributor.department | مربی، بخش علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه پیام نور | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری | fa_IR |
| dc.contributor.department | کارشناس بخش GIS شرکت سهامی آب منطقهای مازندران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 8 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 236 | |
| dc.citation.epage | 247 | |