نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاسدی, تورجfa_IR
dc.contributor.authorشاهوئی, سید صابرfa_IR
dc.contributor.authorاسدی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorشهسوار, امیرمنصورfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T17:05:53Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T17:05:53Z
dc.date.available1399-07-08T17:05:53Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T17:05:53Z
dc.date.issued2011-08-23en_US
dc.date.issued1390-06-01fa_IR
dc.date.submitted2010-10-09en_US
dc.date.submitted1389-07-17fa_IR
dc.identifier.citationاسدی, تورج, شاهوئی, سید صابر, اسدی, محمد, شهسوار, امیرمنصور. (1390). کاربرد روش سزیم-137 به‌منظور برآورد فرسایش و رسوب در خاک‌های حوزه آبخیز طاسران کبودرآهنگ. مهندسی و مدیریت آبخیز, 3(2), 94-101. doi: 10.22092/ijwmse.2011.101920fa_IR
dc.identifier.issn2251-9300
dc.identifier.issn2322-536X
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/ijwmse.2011.101920
dc.identifier.urihttps://jwem.areeo.ac.ir/article_101920.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/12904
dc.description.abstractسزیم-137یک رادیو نوکلویید مصنوعی با تشعشع گاما و نیمه عمر 30.17 سال است که به‌عنوان محصول جانبی ناشی از آزمایش‌های هسته‌ای دهه‌های گذشته، تولید و در استراتوسفر رها شده است. این ماده بعدها به تروپوسفر منتقل شده و به‌همراه نزولات جوی به سطح زمین رسیده است. میزان سزیم-137 خاک رابطه‌ای مستقیم و مثبت با شکل توزیع و میزان نزولات جوی دارد. پس از 40 سال که از اولین کاربرد سزیم-137 سپری شده، امروزه این روش ابزار مهمی در تحقیقات فرسایش خاک محسوب می‌شود. با توجه به توانمندی بالایی که این روش از نقطه نظر دقت در برآورد و سهولت جمع‌آوری داده‌ها نسبت به سایر روش‌های برآورد فرسایش دارد، می‌توان این روش را در گستره وسیعی از عرصه‌های مختلف، جای‌گزین سایر روش‌ها نمود. این مقاله کار با روش سزیم را در حوزه آبخیز طاسران ارائه نموده و امتیازات عمده این روش را که به‌لحاظ نظری و عملی نسبت به سایر روش‌ها و همچنین زمینه‌های مناسب کار با آن را مورد بحث قرار می‌دهد‌. در این تحقیق با کمک عکس‌های هوائی با مقیاس 1:20000 و نقشه توپوگرافی با مقیاس 1:50000، حوزه آبخیز طاسران بررسی شد. تعداد 15 دامنه جهت مطالعه در نظر گرفته شد که از این تعداد 12 دامنه برای اراضی تپه ماهور با درصد شیب‌های متفاوت و از نوع شیب مرکب و شیب یک‌نواخت و سه دامنه مابقی در اراضی دشت‌های دامنه‌ای، که دارای شدت فرسایش متفاوت بودند، انتخاب شد. در هر نوع شیب در موقعیت‌های مختلف (فوقانی‌، میانی‌، تحتانی، سطح بالای تپه، شانه شیب، شیب برگشتی، پای شیب، پنجه شیب) بسته به‌طول شیب تعدادی نمونه برداشت شد. برای اندازه‌گیری سزیم– 137 از دستگاه گامااسپکترومتر استفاده گردید. میزان فرسایش سطحی و انباشت خاک در هر نقطه با استفاده از رابطه پیشنهادی کاچانوفسکی محاسبه شد. نتایج نشان می‌دهد که میزان متوسط فرسایش خاک در موقعیت‌های شیب مرکب (شانه شیب برابر 68.42، قسمت مسطح شیب برابر 45.4 و قسمت شیب برگشتی برابر 51.16 تن در هکتار در سال) و در موقعیت‌های شیب یک‌نواخت (بخش فوقانی شیب برابر 79.6، بخش میانی شیب برابر 65.3 و بخش پایین شیب 84.23  تن در هکتار در سال) و در موقعیت پای شیب که منطقه دینامیک است، فرآیند انباشت خاک غالب‌تر از فرسایش خاک بود .fa_IR
dc.format.extent535
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداریfa_IR
dc.publisherSoil Conservation and Watershed Management Research Institute (SCWMRI)‎en_US
dc.relation.ispartofمهندسی و مدیریت آبخیزfa_IR
dc.relation.ispartofWatershed Engineering and Managementen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/ijwmse.2011.101920
dc.subjectپخش سیلابfa_IR
dc.subjectتوپوگرافیfa_IR
dc.subjectعکس‌ هوائیfa_IR
dc.subjectگاما اسپکترومترfa_IR
dc.titleکاربرد روش سزیم-137 به‌منظور برآورد فرسایش و رسوب در خاک‌های حوزه آبخیز طاسران کبودرآهنگfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentمربی گروه خاکشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباسfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه کردستانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس پژوهشکده کشاورزی و منابع طبیعی همدانfa_IR
dc.contributor.departmentمربی مربی گروه خاکشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهنfa_IR
dc.citation.volume3
dc.citation.issue2
dc.citation.spage94
dc.citation.epage101


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد