نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحمد هاشم العلاک, سجادfa_IR
dc.contributor.authorخلفی, موسیfa_IR
dc.contributor.authorحبیبی ملکی, عارفfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T01:54:06Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T01:54:06Z
dc.date.available1403-12-21T01:54:06Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T01:54:06Z
dc.date.issued2024-11-21en_US
dc.date.issued1403-09-01fa_IR
dc.date.submitted2024-09-13en_US
dc.date.submitted1403-06-23fa_IR
dc.identifier.citationمحمد هاشم العلاک, سجاد, خلفی, موسی, حبیبی ملکی, عارف. (1403). تأثیر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر شاخص های فیبروز بافت چربی احشایی موش های تحت تغذیه با رژیم غذایی پرچرب و پرکربوهیدرات. نشریه علوم زیستی ورزشی, 16(3), 87-101. doi: 10.22059/jsb.2024.382341.1651fa_IR
dc.identifier.issn20089325
dc.identifier.issn2676-4148
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2024.382341.1651
dc.identifier.urihttps://jsb.ut.ac.ir/article_100069.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1146287
dc.description.abstractمقدمه: چاقی با تجمع مفرط بافت چربی، التهاب و فیبروز همراه است و تمرین ورزشی به عنوان مداخله‌ای کارآمد در برابر آن شناخته می‌شود. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر بیان پروتئین-های PEDP و MMP14 بافت چربی احشایی موش‌های تحت تغذیه با غذای پرچرب و پرکربوهیدرات (HFD+HC) بود.روش پژوهش: بدین منظور 24 سر موش اسپراگ‌داولی به‌طور تصادفی به سه گروه هشت‌تایی شامل رژیم غذایی استاندارد (ND)، HFD+HC و HFD+HC+HIIT تقسیم شدند. موش‌های گروه HIIT در یک برنامه دارای 7 تناوب 4 دقیقه‌ای با 90ـ85 درصد حداکثر سرعت (Vmax) و تناوب‌های استراحتی 2 دقیقه‌ای با 50 درصد Vmax روی تردمیل دویدند. پس از القاء بی هوشی، نمونه‌های بافت چربی احشایی استخراج شد و برای ارزیابی بیان پروتئین PEDP و MMP14 از تکنیک وسترن بلات استفاده شد. تحلیل آماری توسط آزمون‌های ANOVAو تعقیبی توکی در سطح معنی‌داری (05/0p<) تجزیه‌وتحلیل شد.یافته‌ها: HFD+HC منجر به کاهش معنی‌دار (002/0=p) بیان پروتئینی PEDP و افزایش معنی‌دار (01/0=p) بیان پروتئینی MMP14 بافت چربی احشایی شد. در مقابل، تمرین HIIT افزایش معنی‌دار (03/0=p) بیان پروتئینی PEDP و کاهش غیرمعنی‌دار (26/0=p) بیان پروتئینی MMP14 را نشان داد.نتیجه‌گیری: چاقی با کاهش پروتئین‌های ضدفیبروزی و افزایش عوامل فیبروزی بافت چربی احشایی همراه است. در مقابل، تمرین HIIT در طول HFD+HC می‌تواند بیان پروتئین‌های ضدفیبروزی را به‌طور چشمگیری افزایش و بیان پروتئین‌های فیبروزی را تا حدی کاهش دهد. این تغییرات احتمالاً در مقابله/کاهش اختلال عملکرد بافت چربی (فیبروز) ناشی از HFD+HC مؤثر باشد و با کاهش التهاب و مقاومت انسولینی همراه باشند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه علوم زیستی ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Sport Biosciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2024.382341.1651
dc.subjectرژیم غذاییfa_IR
dc.subjectچاقیfa_IR
dc.subjectتمرین تناوبیfa_IR
dc.subjectبافت چربی احشاییfa_IR
dc.subjectفیبروزfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.titleتأثیر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر شاخص های فیبروز بافت چربی احشایی موش های تحت تغذیه با رژیم غذایی پرچرب و پرکربوهیدراتfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access Ifa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue3
dc.citation.spage87
dc.citation.epage101
nlai.contributor.orcid0000-0001-6465-1281


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد