نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرشوان اسماعیل, بدرخانfa_IR
dc.contributor.authorپیرعلائی, الههfa_IR
dc.contributor.authorنیکو‌خصلت, سعیدfa_IR
dc.contributor.authorحمیدیان, غلامرضاfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T01:54:02Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T01:54:02Z
dc.date.available1403-12-21T01:54:02Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T01:54:02Z
dc.date.issued2024-11-21en_US
dc.date.issued1403-09-01fa_IR
dc.date.submitted2024-01-30en_US
dc.date.submitted1402-11-10fa_IR
dc.identifier.citationرشوان اسماعیل, بدرخان, پیرعلائی, الهه, نیکو‌خصلت, سعید, حمیدیان, غلامرضا. (1403). تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر بیان ژن miR-30c و شاخص‌های گلایسمیک بافت قلب در موش‌های دیابتی نوع دو. نشریه علوم زیستی ورزشی, 16(3), 21-38. doi: 10.22059/jsb.2024.370737.1624fa_IR
dc.identifier.issn20089325
dc.identifier.issn2676-4148
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2024.370737.1624
dc.identifier.urihttps://jsb.ut.ac.ir/article_100073.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1146283
dc.description.abstractمقدمه: این مطالعه با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر بیان miR-30c بافت قلبی و شاخص‌های گلایسمیک موش‌های T2DM انجام شد.روش پژوهش: 20 سر موش صحرایی نر ویستار (28±239 گرم و 6-8 هفته‌ای) به طور تصادفی به چهار گروه (5=n) کنترل دیابتی، کنترل سالم، تمرین دیابتی، تمرین سالم تقسیم شدند. تعداد 10 سر از موش‌ با غذای پرچرب 60% مصرف و سپس تزریق درون‌ صفاتی استروپتوزوسین دیابتی شدند. گروه‌های تمرینی به مدت هشت هفته در یک برنامه تمرین هوازی روی نوارگردان (با سرعت 5-24 متر بر دقیقه) قرار گرفتند. غلظت گلوکز با روش گلوکز اکسیداز و غلظت انسولین خون ناشتا از طریق کیت الایزا و برای بررسی بیان ژن miR-30c از روش Real-time PCR استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون‌های تحلیل واریانس یک راهه و تعقیبی توکی، در سطح معنی‌داری 05/0≥P از طریق نرم‌‌افزار SPSSV27 صورت گرفت.یافته‌ها: هشت هفته ابتلاء به T2DM منجر به افزایش معنا‌دار گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین شد (001/0=P). هشت هفته تمرین هوازی منجر به کاهش معنا‌دار مقادیر گلوکز و مقاومت به انسولین شد (001/0=P). همچنین ابتلاء به دیابت منجر کاهش معنا‌دار بیان ژن miR-30c نسبت به گروه کنترل سالم شد (023/0=P). که این کاهش هرچند با هشت هفته تمرین هوازی تا حدودی نسبت به گروه کنترل دیابتی افزایش یافت، اما این افزایش معنا-دار نبود (05/0P≥).نتیجه‌گیری: به نظر می‌‌رسد مدت یا شدت تمرینی اعمال شده در مطالعه حاضر همچنان برای افزایش مقادیر بیان ژن miR-30c ناکافی است که نیاز به مطالعات بیشتری در این زمینه است.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه علوم زیستی ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Sport Biosciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2024.370737.1624
dc.subjectبافت قلبیfa_IR
dc.subjectتمرین هوازیfa_IR
dc.subjectدیابت نوع دوfa_IR
dc.subjectmiR-30cfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.titleتأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر بیان ژن miR-30c و شاخص‌های گلایسمیک بافت قلب در موش‌های دیابتی نوع دوfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access Ifa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue3
dc.citation.spage21
dc.citation.epage38
nlai.contributor.orcid0009-0006-2832-9854
nlai.contributor.orcid0000-0002-9201-7170
nlai.contributor.orcid0000-0002-8200-7243


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد